మల్లారెడ్డి మురళీ మోహన్1
గాజుపడక మీద
చర్మం వాసన పదేపదే
అలికిడిలేని ఆకలి
అవయవాల అరల్లో
గాలిసోకిన భాస్వరంలా
భగ్న క్షణాలు భస్మం
మట్టిదిగులుతో
దేహ వృక్షం
అనువాదాలకు లొంగని
ఒక లోహ వాక్యం
ఆ శిరోజాల వలలో
చిక్కిన జూదరి చేప
మోసకారి రంగులు
మోహ సరంగులు.
2
సాంత్వన
శూన్యంలో
ఎన్నో విస్ఫోటనలుఎక్కడో గడ్డకట్టుకు
దాగింది కన్నీరంతా
ఎన్నో విస్ఫోటనలుఎక్కడో గడ్డకట్టుకు
దాగింది కన్నీరంతా
ఏదో చీకటిని చెరపడానికి
వెళ్లాయి వెలుగు వలయాలన్నీ
పొదరింట పొగమంటతో
తరలిపోయింది మధురిమ
ఇప్పుడు లయాత్మక
మంద్ర ప్రకంపనల వ్యాప్తి
స్తంభించిన గాలి
శ్రోతగామారి వింటోంది
చెదరిన సరిగమల సుమాలను
ఏరి, కూర్చి సరం చేస్తోంది గళం
ఆలాపనలో సేదదీరుతోంది
అలసిన సాయంత్రనేత్రం
*
పెద్దన్న
అరిపిరాల సత్యప్రసాద్
సుధాకిరణ్
శ్రీరామ్
సంజయ్ ఖాన్
చిట్టత్తూరు మునిగోపాల్
శ్రీధర్ నరుకుర్తి
రెండు కవితలు బాగున్నాయి