స్థానికత గురించి నిర్దిష్టమైన ఆలోచనలు అందించిన కథకుల్లో, విమర్శకుల్లో కేతు విశ్వనాథ రెడ్డి అగ్రశ్రేణిలో వుంటారు. ఈ ఇంటర్వ్యూ సారంగ కోసం శ్రీధర్ వెల్డండి చాలా కాలం కిందట చేశారు.  సాహిత్యంలో ఇప్పుడు కథా యుగం...

ప్రసిద్ధ కథకుడు, విద్యావేత్త కేతు విశ్వనాథ రెడ్డి ఇక లేరు. ఆయన హఠాన్మరణం తెలుగు సాహిత్య లోకానికి తేరుకోలేని దిగ్భ్రాంతిని కలిగించింది. నిన్నటిదాకా ఎంతో ఉత్సాహంగా కనిపించిన వ్యక్తి, మర్నాడు గుండెపోటుతో...

విప‌రీత‌మైన నిశ్శ‌బ్దంతో  ఉత్కృష్ట్ కి మెల‌కువ వ‌చ్చింది. ఎక్క‌డున్నానా అని చుట్టూతా చూశాడు. మంచం, దుప్ప‌ట్లు, వస్తువులు, గోడ‌లు ఏమీ క‌నపళ్లేదు. త‌నింకా నిద్ర‌లోనే వున్న‌ట్టున్నాడు, ఏదో క‌ల స‌గంలోవున్న‌ట్టుంది...

ఎవరైనా ఎందుకు రాస్తారు? మనసు ఉగ్గబట్టుకోలేక తమ  ఆలోచనలకు అక్షరరూపం ఇస్తారు. వాక్యం  కుదురుగా వుందనీ తను రాసుకున్న విషయం ఇతరులను  కమ్యూనికేట్ చేయగలదని నమ్మకం కుదిరాక పత్రికల్లో ప్రచురింపబడటం కోసం ప్రయత్నం...

లగేజ్ బ్యాగ్‌లోకి బట్టలు కుక్కుతూ, జిప్ పట్టట్లేదని కాళ్ల మధ్యనేసి బ్యాగ్‌ని నొక్కుతూ, ఇదిగో ఇలాగే నెత్తి మీద కూర్చోని మాటల్తోనే నోరు నొక్కేస్తార్రా” అన్నాను ఎలాగోలా జిప్ మూస్తూ. “ఊహించుకోవడం తప్పు...

“పపమ్ పునెం పపంచమాలం…” వాడలా నా ఒళ్ళొ  కూర్చొని వచ్చిరాని మాటల్లో శ్రీశ్రీ శైశవగీతి పాడుతుంటే భలే ముద్దొచ్చాడు. “పాపం, పుణ్యం, ప్రపంచమార్గం” అని వాడితోపాటు పాడాను. “పపమ్ పునెం పపంచమాలం – కషం సౌసం...

గెలుపు, ఓటమి కాలగమనంలో అంతరించి పోయిన మాటలు. గెలుపు చుట్టూ గుడి కట్టిన ఓటమి ఓటమి వెన్నంటి నీడై మిగిలే గెలుపూ రెండూ హద్దులు చెరిగిపోయిన హరివిల్లు రంగుల కలగలుపే. ఎప్పుడో రాలిపోతూ మెరిసే మెరుపు గెలుపైతే...

నువ్వు ఎలా ఉన్నావని అడకకండి!. మొక్కలు పువ్వులతో నిండిఉన్నాయ్. చుట్టూ పక్షుల అరుపులున్నాయ్. మీకంటే బావున్నానని మట్టిని పుచ్చుకుని చెబుతాను. నేను బాగోకపోయినా నాకు ఇష్టమే!. నన్ను చూసేందుకు ఆకాశముంది...

టేకు ఆకుల సవ్వడి లేదు వలిసె పూల సింగిడి లేదు జీలుగు కల్లు బారట్లేదు కాఫీ గింజల లొల్లి లేదు చాపరాయి జలపాతం దుంకనని మొరాయిస్తుంది వంజంగి కొండలు సిగ్గు తో కుంచించుకు పోయాయి బొడ్డేరు నిండా నాటి రక్తపు మరకలే పల్లె...

ఏదో విరహాగ్ని పీడిస్తున్నట్లుగా చంద్రుడు చీకట్లో చిక్కుకుపోయాడు. నల్లని మేఘాల్ని పిండినట్లు కురుస్తోంది వాన. ఊరు నిద్రావస్థ నుంచి జాగృదావస్థను పెనవేసుకోటానికి సిద్ధమవుతోంది. శీతలంలో చలికి గాలులు నిట్టూర్పు...

వెళ్లినవారు కాదని వెళ్లిపోయారన్న బాధే లేదు ఏ దిగులు మేఘం కమ్ముకొని మనసంతా ముసురుకమ్మిందీ లేదు – ఆత్మగౌరవపు ఆకాశమేదో విరిగిపడి పాతాళంలోకి కుంగిపోయిందీ లేదు ఎందుకంటే వాళ్లు వొదులుకున్నది నన్ను కాదు వాళ్లని...

బల్లపరుపు ఒంటి వేళ తట్టికొట్టే తలపుల చదునుకాని వొకానొక వీపు బొబ్బ పులకల గెలుపూ గోటిగొప్పుల సలుపులను మోసుకొచ్చిన వెన్ను ఇంతకీ ఆమె వెనకను ఊడ్చేసిందా… అరికాళ్ళ ఇసుక అతుక్కున్న పచ్చబొట్టు సూదులను ….ఇలా...

విలక్షణ రచయిత డా. వి. చంద్రశేఖరరావు పేరు మీద ఆయన కుటుంబ సభ్యులు, మిత్రులు ఏటా అందిస్తున్న స్మారక పురస్కారానికి ఈ ఏడాది రచయిత వి. మల్లికార్జున్ ఎంపికయ్యారు. ఏప్రిల్ 16న హైదరాబాద్‌లోని రవీంద్రభారతిలో జరిగిన సభలో...

బస్‌స్టాండ్‍లో కూర్చుని చలం మ్యూజింగ్స్ చదువుతోందో అమ్మాయి. ముందు ఆ అమ్మాయి చదివే పుస్తకాన్ని చూసి, తరువాత సామాన్యంగా ఉన్న ఆ అమ్మాయిని చూసి, “పుస్తకాలు చదివే ఆడవాళ్ళంటే నాకు గౌరవం. చలాన్ని చదివే...

ఒకరోజు, సాయంత్రం సూర్యుడింకా ఇంకకముందే హఠాత్తుగా నిశ్శబ్దనదిలోకి జారిపోతావు గుండెలమీద దీపం పెట్టుకుని ఒక పెద్ద అల లాక్కున్నట్టు మునిగిపోయే నిన్ను చూస్తూ దుఃఖ ద్వీపాలమౌతాము మేమంతా ఎదో ఒక రోజూ మేమూ అంతే చిన్నవో...

I search words… Words laugh from my back, From my sides, left and right. (60) Aneek Chatterjee’s newest collection of poetry Archive Avenue from Cyberwit.net is one such collection of poems where words speak...

To dream is to think To dream is to imagine But how does one think? But how does one dream? How does one think without a language to anchor one’s thought? How does one dream without a language to dream...