నా చుట్టూతా పడుకున్న  కథా రచయితల రాగయుక్తపు గురకల్లో నా గురకను కలిపి నిద్రపోవడం అదృష్టం కాక మరేవిటి. 

‘తలలు బోడులైన తలపులు బోడులౌనా?’ అనే గీత మీద నడిచే కథ. కామంతో కళ్ళు కప్పుకు పోయిన మూర్ఖులకు చెంప పెట్టు లాంటి కథ ఇది.   

ఈ పదగమనం కేవలం తూర్పు గోదావరి జిల్లా కు మాత్రమే పరిమితమైనది కాదు.

ఆమెకు షేక్ హాండిస్తూ ‘నన్ను అధఃపాతాళానికి జారిపోకుండా కాపాడిన చేయి ఇది,’ అని మనసులోనే అనుకున్నాడు.

వరవరరావుగారు మళ్ళీ అరెస్ట్ అయ్యారు.  మరో ఎన్ కౌంటర్ యథాలాపంగా జరిగినట్లు, ఆ వార్తని దిన పత్రికలో ఆరో పేజీలో ఓ మూల వేసినంత మామూలుగా వరవరరావు మరోసారి అరెస్ట్ అయ్యారు.

శీతాకాలం వచ్చినా, మూసిన కిటికి రెక్కల మధ్య నుంచి, తలుపుల మధ్య సందులనుంచి, డ్రైనేజ్ గొట్టాల లోపలి నుంచి వస్తున్నాయి.

“ఇంటివైపు” చూడగానే ఇలాంటి కవిదే ఓ పలవరింత గుర్తొచ్చింది. “‘చిన్నప్పుడు పసుపురేకుల తెల్లగన్నేరు పూలను ఏరుకుని తెగ పరవశించినప్పటి జ్ఞాపకాన్ని గూర్చి పాడనా లేక, అగోచర భవిష్య యుగాల్ని...

కొన్నిసార్లు మనసు నింపే ఖాళీని ఎలా పూరించాలో తెలీదు. అన్నీ ఉన్నా ఆకలి తీరని ఫీలింగ్.

నువ్వుంటే ఆ పరదానంతా పక్కకు తప్పించి, నీ భుజమ్మీద చెయ్యేసి నీకు ఆ దృశ్యం చూపించి ఉండేవాడ్ని.

నియంతని ధిక్కరించిన ఆమె స్వరం మూగబోయింది. ఒక తరానికి ప్రతినిధి ఫహ్మీద రియాజ్ ఇక లేరు.

ఓ సాయంత్రం..
ఇసుక‌లోకి పోయి గుజ్జ‌న‌గూడు.
చెక్ చెక్ పుల్ల చెకారి పుల్ల ఆడుకున్నాం.

వింటారా నీడలా ధూళిలా రాలిపోతున్న క్షణం? కంటారా తెర వెనుకటి చీకటి శిశిరంలో పెరపెరల నక్షత్ర రవం? వస్తారా వెనువెంటే తెగిన చిటికెన వేలు తప్పిపోయిన పిడికిట్లో దిగబడిన శూన్యం వెళ్తారా దిక్కులు చిక్కుపడిన శల్య పంజర...

మట్టి అడుగులు తొక్కిన గడప
నవ్వుతుంది