రేఖా జ్యోతిఆరుబయట వాళ్ళిద్దరూ
వాళ్ల వెనక చీకట్లో ఇల్లు
వాకిట్లో వయసుమళ్ళిన పొద్దు వా
బుడ్డి దీపం వెలిగింది
కాసేపటికి భోజనం అయ్యింది
చిన్న కదలిక అదే, ఆ ఇద్దరికీ కలి
ఆమె గిన్నెలు తోమి బోర్లించింది
రెండు పాత్రలు
రెండు కంచాలు
రెండు గరిటెలు
నీళ్ళూ మట్టిగాజులు కలిసి గుసగు
గడప పక్కనే ఆమె
పవిటంచు పోగులు నలుపుకుంటూ కూర్చుంది.
విశ్రాంతి.
నులకమంచం కాళ్లకట్ట మీద కూర్చొ
చుట్ట వెలిగించాడతను.
వాళ్ళేం మాట్లాడుకోలేదు.
ఒకవేళ మాట్లాడుకుంటే
ఆ మాటలేమిటో ఇద్దరికీ తెలుసు.
ఒకే మెదడు పనిచేస్తోంది ఇద్దరి
ఇంత అనుభవానికీ అందనిదొకటుంది
ఎవరు ముందుగా ఆ చీకట్లో తలుపు తెరుచుకుని
“ఇక పడుకుంటాను” అని చెప్పి లోపలికెళ్తారో,
ఎవరు ఇంకాసేపు వరండాలో ఒంటరిగా ఉండిపోతారో!
*
English: WENDELL BERRY
చిత్రం: కిరణ్ కుమారి
పెద్దన్న
అక్కిరాజు భట్టిప్రోలు
రవి వీరెల్లి
శ్రీరామ్ పుప్పాల
అఫ్సర్
స వెం రమేశ్
అట్టాడ అప్పల్నాయుడు
” They Sit Together on the Porch ” ~ by Wendell Berry
They sit together on the porch, the dark
Almost fallen, the house behind them dark.
Their supper done with, they have washed and dried
The dishes–only two plates now, two glasses,
Two knives, two forks, two spoons–small work for two.
She sits with her hands folded in her lap,
At rest. He smokes his pipe. They do not speak,
And when they speak at last it is to say
What each one knows the other knows. They have
One mind between them, now, that finally
For all its knowing will not exactly know
Which one goes first through the dark doorway, bidding
Goodnight, and which sits on a while alone.
( From “A Timbered Choir”, The Sabbath Poems 1979-1997
by Wendell Berry )
రేఖాజ్యోతి తల్లీ! దైవసమానులైన పాఠాలు సెప్పిన అయ్యోర్లులే కాదు… గయుడున్నాడు, భయము వలదు అనుకుంటూ గవర్నమెంటు ఇస్కూలు బళ్లల్లో వానాకాలం సదువులు సదువుకున్న పిలకాయలం కదమ్మా మేము. అందుకని కవిగారి ఒరిజినల్ ఇంగ్లీసు ముక్కలు కేసి కూడా ఓ పాలి సూద్దరి అనిపించినాది. గూగులమ్మ కనికరించినాది.
Poet, novelist, and environmentalist Wendell Berry lives in Port Royal, Kentucky, southern USA near his birthplace, where he has maintained a farm for over 40 years.
Mistrustful of technology, he holds deep reverence for the land and is a staunch defender of agrarian values. He is the author of over 50 books of poetry, fiction, and essays.
His poetry celebrates the holiness of life and everyday miracles often taken for granted. In 2010, Barack Obama awarded him with the National Humanities Medal.
Critics and scholars have acknowledged Wendell Berry as a master of many literary genres, but whether he is writing poetry, fiction, or essays, his message is essentially the same: humans must learn to live in harmony with the natural rhythms of the earth or perish.
For more than two decades, Wendell Berry has spent his Sunday mornings in a kind of walking meditation, observing the world and writing poems. A small collection of Berrys Sabbath poems were published in 1987, but A Timbered Choir gathers all of these singular pieces to date.
Berrys Sabbath poems embrace much that is elemental to human life–beauty, death, peace, and hope.
Many years of writing have won Wendell Berry the affection of a broad public. He is beloved for his quiet, steady explorations of nature, his emphasis on finding good work to do in the world, and his faith in the solace of family, memory, and community. His poetry is assured and unceasingly spiritual; its power lies in the strength of the truths revealed.
In his preface, Berry tells us that his Sabbath poems were written in silence, in solitude, mainly out of doors, and his hope is that readers will read them as they were written: slowly, and with more patience than effort. This wish proves unusually rewarding, for Berrys voice is quiet, meditative, and wholehearted. He reminds us that there is a quietness which allows us to pay closer attention to the world and our place in it.
చాలా బాగుంది అనువాదం.
Pure imagination poetry.Excellent ma’m
very good. Each word is irreplaceble and has it’s depth and density.Above all a big canvass filled with silence was established…Great
మిథునం లో దంపతులు స్ఫురణకు వచ్చారు..
చదువుతుంటే మనస్సున ప్రశాంతత ఆవరించింది.
రమ్యమైన కవితకి తగిన అనువాదం..
“నీళ్ళూ మట్టిగాజులు కలిసి గుసగుసలు కాసేపు” అద్భుతమైన వర్ణన..
మీకు అభినందనలు.