జులపాల జుట్టోనికి
దుఃఖం ఎంత ఇష్టం అంటే
నాటుసారాను ఫూటుగా తాగేంత
ఎక్కడ ఏడుపులు వినిపించినా
వాలిపోయి తనూ ఇంత కన్నీటిని
జమచేసే వాడు
వాడికి దుఃఖం ప్రియ నేస్తగాడు
పెల్లిపెటాకుల్లేని చెంచితగాడు
ఊర్లూ పట్టుకుని తిరిగేవాడు
అందరి స్నేహాల్లోకి కుశలంగా ఒదిగేటోడు
బేకారు కట్ట వద్ద
పులి జూదమై గాండ్రించే వాడు
బైరాగుల సవాసం
బైరన్నల తోటి కల్లు కబుర్లు
వీడికి ముదిరిన మోహం
దర్గాల వద్ద ఫకీర్ల తో
ప్రియ ముచ్చట్లు
పీర్ల చావిడి కాడ
మంచి నేస్తగాడు కుక్కలకు
జాతర్లలో గొరవయ్యలతో
ఒకటే కలిసి తిరుగుడు
జుట్టు పొలిగానితో
కల్లుముంతల పోటిలో వీర నెగ్గుడు
అంత్రాలు కట్టే పీరుసాయబుతో
బాగా సావాసం
కుదిరితే నాలుగైదు వారాలు
ఊరిడిచి వనవాసం
మంగలి సవారి
కొలిమి ఉసేను
బెస్త గాలిగాడు
ఉప్పర ఎల్లయ్య
వీడి జిగిరీ దోస్తులు
గాలివాటం బతుకు
ఫికిర్ లేని జిందగీ
చెట్టు పుట్ట సత్రాల వద్ద కునుకు
బతుకు పై బెంగ లేనోడు
అన్ని తావులు నావేననే మార్మికుడు
ఆశల్ని వదులుకున్న రికామిగాడు
పగల్లు రాత్రులకు
మాసిన చొక్కాను తగిలించి
సగం పాడి వెళ్ళిన
బుల్బుల్ పిట్ట గీతాన్ని ఆలపిస్తూ
కీచురాళ్ళ చప్పట్లను స్వీకరిస్తూ
కడుపులో ఆకలికే కాక
దుప్పటిలో దోమలకీ చోటిస్తూ
అందరి దుఃఖాల్ని
స్వప్నం లో దేవదేవుడికి వినిపిస్తూ
కోడి కూతలో మళ్ళీ మేల్కొంటాడు
మరో దిమ్మరి రంగుల్ని
రేపటికి సాపు చేసుకుంటూ .
*
Nice poem
థ్యాంక్యూ …
మంచి కవిత అన్న
థ్యాంక్యూ