శ్రీనివాస్ గౌడ్రాతిలో మొలుచుకొచ్చిన చెట్టులా
కోత దుంగను కౌగిలించిన చిగురులా
నరికి పారేసినా నడిచే జీవంలా
ప్రేమ మొండిగా ప్రాణంతోనే వుంటుంది
కొనప్రాణంతో కాచుకొని వుంటుంది
రూపాలు మార్చుకొని
పరకాయ ప్రవేశం చేస్తుందని
నాకెందుకు అనిపిస్తుంది?
ఒకప్పుడు ఇక్కడ ఒక జంట
ప్రేమ ఊసులు నెమరేసుకున్నారని
నిట్టూర్పులతో ఎదురుచూపులు
కుప్పబోసుకున్నారని..
ఈ రాతిశిలల మీద
రహస్య రాయబారాలు రాసుకున్నారని
ఒకరి కళ్ళల్లో ఒకరు
కలత నిద్రలు పోయారని..
పుటల మీద పరిచిన ఒక కథ చెపుతుంది
చెమరించి అల్లిన ఏ కవిత్వమో చెపుతుంది
కలాలు కాగితాలు లేని రోజుల్లో
ఈ ప్రేమికుల నిట్టూర్పుల్ని
కాలాలు దాటి ఎవరు మోసుకొచ్చారో ?
భూమిపొరల్లో కప్పబడిన కథల్ని
ఎవరు తవ్వి తీస్తున్నారో ?
ప్రేమ ఏ పుస్తకంలో ఊపిర్లుతీస్తున్నా
దాని వేర్లకుదుర్లు కాలగర్భంలో..
కళ్ళలో పాకుతూ తేలే
ప్రణయ ఊహల ఊడల నీడలు
అందని లోతుల్లో..
నిన్నని ఈరోజుని రేపటి రోజుని
కాలం అన్నింటినీ తనలో కలుపుకుంటుంది
నువ్వు నేను మన జ్ఞాపకాలు
దివారాత్రుల అనంత చక్రభ్రమణంలో
అదృశ్యంగా కరిగిపోతాయి
నువ్వొకటి నేనొకటి
రేపు
మనం రెండక్షరాలం.
*
పెద్దన్న
సంపత్ కుమార్, టి.
శ్రీరామ్
మల్లికావల్లభ
అరిపిరాల సత్యప్రసాద్
ఉణుదుర్తి సుధాకర్
రవీంద్ర కంభంపాటి
కలాలు కాగితాలు లేని రోజుల్లో
ఈ ప్రేమికుల నిట్టూర్పుల్ని
కాలాలు దాటి ఎవరు మోసుకొచ్చారో ?
ప్రేమ రాయబారాలు బాగున్నాయి సోదరా..
చక్కని కవిత. అభినందనలు శ్రీనివాస్ గారు
అద్భుతమైన కవిత..
కాలాలను దాటి ఒక ప్రేమ ..
పుటల మీద కథగా నిలవడం …
రెండక్షరాలుగా శిలల మీద శిల్పంగా
మిగలడం..
అంతా ప్రేమే…
అంతటా ప్రేమే…