కొండ మీద విమానం

కొండ చిలువ మెళ్ళో వేసుకొని పాములోడు బర్మా క్యాంపు ఇళ్లముందు బూర ఊదుకుంటా ఇంటింటికి తిరిగి అడుక్కుంటున్నాడు. పిల్లలంతా ఆ కొండ చిలువ పాములోడి వెనుక పరిగెడుతుంటే ఈ గోల భరించలేక వాడు ఒక్క సారి వెనక్కి తిరిగి చూసి  … ‘పామును మీదకు వొదులుతాను పొండి  అవతలకు’ అని భయపెడుతూ కొండ చిలువను ఇటు తిప్పాక “కొండ చిలువ నా వంక చూసేసిందిరోయ్ ” అని పిల్లలంతా ఒకటే పరుగు.

శ్రీహరిపురం బర్మా కాలనీ నుంచి వొచ్చిన నరాల అప్పలరాజు, నేను నూకాలమ్మ గుడి ముందు చింతపండు ముద్దలు అమ్ముతున్న బర్మా కాందిశీకురాలైన ముసిల్దాని దగ్గర పావలా పెట్టి ఒక చింతపండు ఉండ కొనుక్కొని, దానికి కారం ఉప్పు తగిలించి,రెండు ఈనుపు పుల్లలు గుచ్చి లాలీ పాప్ లా చేసుకొని తన్మయత్వంతో తింటూంటే.

జనం అంతా…. ” కొండ మీద విమానం పడిపోనాది…. అల్యూమినియం ముక్కలు ఏరుకు వొద్దాం పదండ్రోయ్ “అని ఒకటే పరుగు.

*        *             *

ఆ రోజు పొద్దున్న లేదా ప్రతిరోజు పొద్దున్న ఇంటి దడి కి కట్టగా మిగిలిన జీ ఐ వయిరు, కిటికీలకు రంగులు వేసాక అయిపోయిన  పెయింట్ డబ్బాలు, ఇనప ముక్కలు అన్నీ పోగేసి వుంచాను

” ఇనుప ముక్కలకు బఠానీ …

ఇనుప ముక్కలకు బఠానీ … ” అని అరుసుకుంటూ ఒక ముసిలాడు ఒక కావిడి బద్ద రెండు తట్టలు వేసుకోని దిగబడ్డాడు.

మొదట తట్టలో పాత ఇనప సామాను వుంది రెండో పక్క ఒక పెద్ద డబ్బాలో వేడి వేడి బఠాణీ వుంది.

నా ఇనప సామానుకు ముసలాడు ఇచ్చిన బఠాణి తో వస్తు మార్పిడి అయిపొయింది.

నా  నిక్కరు రెండు జేబుల్లో,  చొక్కా జేబులో బఠాణీలు నిండిపోయాయి. అవి తినుకుంటూ అక్కయ్య ఇంటి దగ్గర కాసేపు, గుడి ముందు బాదం చెట్టు దగ్గర కాసేపు, అగ్ని గుండాలు తొక్కే దగ్గర క్రికెట్ ఆడి కాసేపు, అల్లూరి సీతారామరాజు నగర్లో పాకల దగ్గర కాసేపు, మాధవధార కొండల దగ్గర కాసేపు తింటూ గడిపేక అప్పటికి అయ్యేవి అవ్వగా మిగిలినవి సాయంత్రం చిత్రహార్ కో, చిత్రలహరికో పనికొచ్చేవి.

ఇంటిచుట్టుపక్కల, కప్పరాడ బడి నుంచి వొచ్చే దారిలోనూ దొరికే ఇనప ముక్కలు, జీ ఐ వైర్ లు ఏరుకొని రావడం వాటిని పాత ఇనుప సామాన్లు కొనే వాడి కోసం అట్టి పెట్టడం వాడు ఇచ్చే బఠానీ గింజలు, పీచు మిఠాయి, పప్పు చెక్కలు, కొబ్బరి బెల్లం ఇవన్నీ తీసుకొని వస్తు మార్పిడి చేసుకోగా రోజులు అనందంగా గడిచిపోతున్నాయి.

పాలిటెక్నిక్ కాలేజీ దాటుకొని, మంచు కొండ వారి గార్డెన్స్ దాటుకొని దారంతా వెతుక్కొని వొచ్చామా ఏదో ఒకటి దొరకక మానదు.

అదృష్టం బాగుంటే పాత రేడియోలో మాగ్నెట్ కూడా దొరకవొచ్చు.

కప్పరాడ బడి అవతల వున్న ఇండస్ట్రియల్ ఎస్టేటులో సిల్వర్ సామాన్లు చేసే కంపెనీ లో అల్యూమినియం ముక్కలకు బోలెడు డబ్బులు ఇస్తారట అన్నాడు మా బర్మా క్యాంపు ఫ్రెండు ” తేలు ” గాడు , తేలు వాడి ఇంటి పేరు ఆది పూర్తి పేరు నాకు గుర్తు లేదు.

అల్యూమినియం ముక్కలు మనకు ఎక్కడ దొరుకుతాయి ?, ఎక్కడ దొరుకుతాయి ? అని  ఒక  విధమైన యాతనలో  వున్నపుడు జరిగిందిది.

బర్మా క్యాంపు వెనకాల సి ఐ ఎస్ ఎఫ్ క్యాంపు కొండ వెనకాతల పెద్ద కొండ మీద , జారుడు కొండ మీద, పిల్లలు ఎక్కలేని కొండ మీద, ఆకాశాన్ని తాకినట్లు వున్న కొండ మీద విమానం పడిపోయింది.

విమానం పడిపోతే “వొలమ్మోలమ్మ ఏ తల్లి కన్న బిడ్డడు  సచ్చిపోనాడో “ అని ఏ అమ్మ ఏడిసిందో  గుంటలకు అవసరం పడ లేదు, పడి పోయింది నావీ వాళ్ళ విమానం అని కూడా గుంట నా కొడుకులకు అవసరం లేదు, అసలక్కడ ఎవరైనా సచ్చి పోయారో, బతికున్నారో కూడా వాళ్లకి అవసరం లేదు.

” కొండమీద విమానం పడి పోయింది అల్యూమినియం ముక్కలు తెచ్చుకోడానికి పరిగెత్తాము ” అంతే .

పిక్క బలమున్న కుర్రాళ్ళు తెచ్చేసుకున్నారట అల్యూమినియం ముక్కలు.

కొండ ఎలా ఎక్కాలో, ఎక్కితే ఎలా దిగాలో, అల్యూమినియం ముక్కలు ఎలా దొబ్బుకొచ్చేయాలో  మా గుంటలంతా  నూకాలమ్మ గుడికాడ ఆలోచిస్తూ కిందా మీద అవుతుంటే తెచుకున్నోళ్ళు తెచ్చేసుకున్నారని ఒక పుకారు. నేను కానీ ,మా అల్లీ కాయల గుంటలు కానీ ఒక్కటంటే  ఒక్క అల్యూమినియం ముక్క చూడలేదు.

ఆ తరువాత ఆ పెద్ద కొండ మీద రాత్రుళ్ళు దారిచూపించే ఒక పెద్ద ‘యెర్ర లయిటు’ పెట్టారని … ఆ రాత్రి… ఆ కాపలా విమానం పడిపోవడం వల్లే అక్కడ ‘లయిటు’ పెట్టారని అంటుంటారు. నిజమెంతో కంచరపాలెం మెట్టుమీద వున్న ముత్యాలమ్మకి, రాంమూర్తి పంతులు పేట కాడ వున్నపైడితల్లమ్మకి, బర్మాక్యాంప్లో వున్న నూకాలమ్మకి తెలియాలి.

ఈ నిజాల సంగతెలాగ వున్న ఆ తరువాత్తరువాత పాత ఇనుపసామాను వ్యాపారం కోట్లకు పడగలెత్తిందని, మా ఊరిని ఏలిన మేయర్ ఒకాయన పాత ఇనుపసామాను వ్యాపారంతోనే తన జీవితాన్ని ప్రారంభించాడని అంటారు. ఆ నిజాలు కూడా అమ్మవార్లకు తెలియాలి నాకైతే తెల్దు.

*    *   *

ఇప్పటికి క్యాంపు వొదిలి పెట్టి చాలా కాలమైనా చాలా పనులు , ఉద్యోగాలు, ఊర్లు మారినా  ఎప్పుడైనా జీవితంలో కిందకు పడుతున్నాను అనే అనుమానం వొస్తున్నపుడు ఒక రాత్రి కలలో బర్మా క్యాంపు కొండ మీద నుంచి ఒక పాసెంజర్ విమానం కిందకు జారిపోతుంటుంది,

అందులో నేనుంటాను.  స్పృహతో మేల్కొంటాను. బతకాలని పోరాటం చేస్తుంటాను, ఈలోగా కల చెదిరిపోతుంది. వాస్తవం కళ్లముందుంటుంది.

“కల”తో  కూడా నన్ను వెంటాడే కొండ మీద విమానం నాకు ఇష్టం. ములక్కాడల చెట్లతో, బాదం చెట్లతో చల్లగా వుండే పాత బర్మా క్యాంపు అంటే ఇంకా ఇష్టం.

*