కరోనా కహానీలు-2

"ఇంకేం దయ మామ్మా..రేపట్నుంచి షాపు గవర్నమెంటు తీసేసుకుంటది కదా.." అన్నా నేను

ఏంటో చెప్పులతో నాకు ఒక పురాతనమైన తాత్విక అనుభవం.

సైబర్ టవర్స్ జంక్షన్ లో కనిపించిందది. ఆఫీస్ కు వెళ్తున్నప్పుడు గమనించాను. బిల్ బోర్డు మీదున్న అమ్మాయిలో ఏదో ఆకర్షణ ఉంది. ఆమెకి నలభై ఏళ్ళుంటాయి కావొచ్చు. అతనూ సుమారు అదే వయసు. ఒడ్డునుంచి బయల్దేరుతున్న పడవ. చుట్టూ అందమైన...

ఈ వారం కథ-1

సర్లేరా.. ఈ మతాలు, కులాల పట్టింపులేంటి?

తల్లులందరికీ మాతృదినోత్సవ శుభాకాంక్షలు! అమ్మతో ఒక కేకు కట్ చేసి తినిపించి, తర్వాత ఒక ఫోటో దిగి సోషల్ మీడియాలో పెట్టడం వరకు ఆలోచిస్తున్నాము. ఈ యాంత్రిక ప్రపంచంలో పిల్లల కష్టాలను అర్థం చేసుకున్న ఒక తల్లి కథే ఈ అరుగు.

“ఇప్పుడెందుకో ఆ గోడ మీద కాకులు గుంపుగా ఏదో ఆపదను పసిగట్టినట్టు రహస్యాలను మాట్లాడుకుంటాయి అటుపక్కన ఇంకో కాకుల గుంపు వచ్చి” “ఆ తర్వాతేమీ రాయలేదు. చూడు యెన్నేసి కాగితాలో. కవిత్వాలు. చాలమటుకు సగంలోనే...

మా తాత యాడా ఆగకుండా ముందుకు పోయినోడు నన్ను చూసి ఏందో గొణుక్కుంటా ఉండు

"తినడానికి లేని దేశంలో ఇంత వృథాని అతడు తట్టుకోలేకపోయాడు.దేశం అతనికిప్పుడు రెండు భాగాలుగా విడిపోయినట్టనిపించింది".

నాకు కులం, మతం లేదు, ఏ సమూహాలపైన మీరు ఇప్పుడు దాడి చేస్తున్నారో, ఆ సమూహాలను తరలి వెళ్లేలా చేసింది నేనే.

అలాగే మూసి వుంచిన కళ్ళ ముందు ఆనాటి మా పాఠశాల, గ్రంథాలయం వచ్చి నిలిచాయి.

ఆ చిన్ని ప్రాణాన్ని చూడగానే, చావాలన్న ఆలోచన నీరు కారిపోయింది. కూతురి పట్ల ఉన్న ప్రేమ గెలిచింది.

'ఒకవేళ మనలో కరోనా వైరస్‌ చేరినా అది తేలే లోగా మనం ఇంకేం ఆలోచించకుండా బతికేద్దాం యాసిన్‌! '

కొత్తగా రచయితగా నా రచనల మీద పాఠకుల స్పందన తెలుసుకోవాలన్న కుతూహలం ఉండటం సహజం. చలంనీ, చేహోవ్ నీ చదివి కథలు రాసేందుకు  రెడీ అయ్యాను, కానీ ఇక్కడ పాఠక లోకం స్పందించలేదు. “బహుశా తీరిక లేదేమో” మొక్కజొన్న తింటూ నిశి...

“మీ కులపోళ్లింట్లో మేము నీళ్లు తాక్కూడదంట. మా మామ్మ ఊర్కోదు” అంది పుష్ప.

గొడ్లోచ్చే వేళ్ళ,కన్నతల్లి పేగుతెగిన గాయం జ్ఞాపకాలు మనసు తూర్పార పడుతుంటే గలమలో కూర్చొని శోక ముద్రలో విలపిస్తు౦టది.ఇండ్లు చేరుతున్న పశువులు బాటెంట పోతూ ఆ తల్లి వైపు జాలిగా చూస్తూ దుఃఖ భాష అర్దమై భారంగా కదిలి పోతుంటాయ్...