హెల్త్ కంప్లైంట్

“చాలా మంది ఉన్నట్టున్నారు. ఎంతసేపుతుందో?”

“ఎంతా! అరగంటలో అయిపోతుంది.”

కొవిడ్ టెస్ట్ కోసం పొద్దున్నే వచ్చాం. అప్పటికే పెద్ద క్యూ ఉంది. ముప్పై మందే కానీ, ఈ మధ్య ఆ మాత్రం జనాన్ని ఒక చోట చూడటం కూడా జాతరలా ఉంది.

“టైం ఎంతరా?”

“పదిన్నర మమ్మీ”

వచ్చేవాళ్లింకా వస్తూనే ఉన్నారు. సెక్యూరిటీ గార్డులు అందర్నీ దూరం దూరంగా​ నిలబెడుతున్నారు. నర్సులు వివరాలు రాసుకుంటున్నారు. డాక్టర్లు హడావిడిగా​ తిరుగుతున్నారు.

“మీ ఫ్యామిలీ వెళ్లి పేర్లు రిజిష్టర్ చేయించుకోండి సర్!”

సెక్యూరిటీ​ గార్డ్ మాటతో నాన్న రిజిస్ట్రేషన్ కౌంటర్ దగ్గరకు చేరాడు. వెనకాలే నేనూ, అమ్మ.

“ఫ్యామిలీ అందరికా?”

“అవును”

“ఒక్కొక్కరి పేర్లు చెప్పండి?”

“రాఘవేంద్ర​.. వయసు 48”

నర్స్ వివరాలు రాసుకుంటోంది.

“హెల్త్ కంప్లైంట్స్ ఏమైనా?”

“షుగర్ ఉంది”

“ఇంకా?”

నాన్న ఏదో చెప్పేలోగా అమ్మ అందుకుంది.

“అప్పుడప్పుడూ బీపీ పెరుగుతుంది. గుండెల్లో నొప్పి కూడా వస్తుంటుంది. మైగ్రేన్ కూడా..”

నర్స్ అన్నీ రాసుకుంది.

“తర్వాత పేరు సునీత.. వయసు 45”

“హెల్త్ కంప్లైంట్స్?”

“ఏమీ లేవు.”

అమ్మ ఏమీ​ మాట్లాడలేదు.

నా పేరు, వివరాలు చెప్పాక టెస్ట్ కోసం క్యూలో నిల్చున్నాం. ముందు నాన్న‌, వెనక అమ్మ. వెనక్కి తిరిగి అమ్మను చూశాను. ముఖాన్ని మాస్కు కప్పేసినా కళ్లతో చిన్నపిల్లలా నవ్వుతూ ఉంది.

నాకూ, నాన్నకూ టీ, టిఫిన్, మధ్యాహ్నం భోజనం తయారు చేసి, క్యారియర్లు కట్టి పంపుతుంది. ఇంటి పనంతా ఒక్కతే చేస్తుంది. వచ్చీపోయే చుట్టాలకు ఏ లోటూ లేకుండా చూసుకుంటుంది. సాయంత్రాలు తలనొప్పి అంటూ జెండూబామ్‌తో తంటాలు పడుతుంది. కాళ్లనొప్పులంటూ రాత్రుళ్లు నిద్రరాక మంచం మీద అటూఇటూ కదులుతూ సతమతమౌతుంది. రెండు, మూడు సార్లు లోబీపీతో కళ్లు తిరిగి పడిపోయింది.

“హెల్త్ కంప్లైంట్స్??”

“ఏమీ లేవు”

నాన్న గురించి అమ్మకన్నీ తెలుసు. పాపం! అమ్మ గురించే నాన్నకేమీ తెలియదు. నాన్నలంతా ఇంతేనేమో?

*