శ్రీనివాస్ బందాప్రతి జీవానికీ తప్పనిసరి అయిన పుట్టుక, చావులకు మతం లేదు.
ప్రతి పొట్టలోనూ ఎగసే ఆకలికీ మతం లేదు
ప్రతి గుండెలోనూ పూతపూసే ప్రేమకీ మతం లేదు
కత్తికీ మతం లేదు, గింజకీ మతంలేదు.
మరి, మనకీ మనకీ మధ్య నెత్తుటి బరిగీతలు గీస్తున్న మతానికి హద్దెందుకు లేదు?
4 comments
పెద్దన్న
కృష్ణుడు
శ్రీనివాస్ గౌడ్
కృపాకర్ పోతుల
తిలక్ బొమ్మరాజు
కవనమాలి
స్వాతి కుమారిపాఠకుల అభిప్రాయాలు
on రెక్కలు మొలవక ముందు మా కథచీకటి కొందరికి భయం. కొందరికి అభయం. కొందరికి ఆటవిడుపు. మరికొందరికి అనుక్షణం...
on అదండీ మేస్టారూ…!!!అయ్యిబాబోయ్.. ఇరగదీసారండి బాబూ... పీడరు బాబు గోర్ని దించేసారండి. మాగొప్ప మాండలీకమండీ...
on ఇంతకీ నువ్వు కనబడతావా?అస్పష్టంగా కూడా వినపడలేని ఓ నిస్సహాయపు మందహాస శబ్దాన్ని స్పర్శించి నువ్వు...
on ఇంతకీ నువ్వు కనబడతావా?స్వాతీ! మీ వాక్యాలు నన్ను భయపెడతాయి ఒక్కోసారి. మూసేసిన తలుపుల్ని, తలపుల్ని,...
on ఇది ఒక తరం తపనా, పోరాట చరిత్ర!కోటేశ్వరమ్మ గారు ఒక నిశ్శబ్ద విప్లవం. జరిగేదంతా చూస్తూ నిస్తేజంగా, అగమ్యగోచరంగా...
ధన్యవాదాలు శ్రీనివాస్ బందా గారూ!
ధన్యవాదాలు సారంగా!
No words sir….Painful…
మసీదు పావురం కథ ఇప్పుడే విన్నాను. కదిలించే కథ… మతం మూలాలను ప్రశించే కథ! మానవీయత ను తిరిగి నిర్వచించమనే కథ. దాదా హయాత్ గారు చాలా powerful గా వ్రాశారు.
కృతజ్ఞతలు బందా గారు…గొప్ప ఆర్ద్రతతో ఆ కథను చదివి కథకు మరింత పదును పెట్టారు.
కృతజ్ఞతలు ” సారంగ”
SAARANGA katha chaala bagundi. Katha vintunte oka vypu baadha, marovypu matonmaada samajampatatla vipareetamyna aakrosam. Matonmaadaniki nookalu chelle manchi rojulu raavaalani, daaniki samajamlo andari sahakaaram undaalani vedukundaam.