తల నిండా ఆకులు

1

తల నిండా ఆకులు

తల నిండా ఆకులు
నేను ఏ చెట్టు కింద నడిచి రాలేదు,
కానీ తల నిండా ఆకులు
తల ఆకుల పింఛంలా –

మూసీనది ఒడ్డున రకరకాల
రంగుల బుట్టలు తయారు చేసినట్టు
నా తల ఆకులతో చేసిన బుట్ట అయినట్టు –
పచ్చపచ్చని వాసన గదంతా అల్లుకుని ;
మనిషిలో ఒక చెట్టుందేమో
అదిలా చిగురించిందేమో
విరబూసిందేమో –

ఆకుల గలగలలు వినిపిస్తున్నాయి
మబ్బులన్నీ నా తలని తాకి వెళుతున్నట్టు
లోలోపలెక్కడో
వేళ్లు కదిలిన జాడ
నీళ్లు పారిన జాడ –

గుంపులు గుంపులుగా
పిట్టలొస్తున్నట్టుంది
గూళ్లు కట్టుకుంటాయేమో
నేను నడుస్తుంటే
మనిషి నడిచినట్టులేదు
చెట్లు నడిచివచ్చినట్టుంది

మనుషులు చెట్లయితే
చెట్లు మనుషులయితే
ఎంత బాగుండు
లోకమెంత పచ్చగా వుంటుందో
ప్రపంచమెంత మిసిమిలీనుతుందో

తల నిండా ఆకులు
ఆకుల నిండా నేను –

*

2

ఉమ్మెత్తకాయ పద్యం

చిన్నప్పుడు
ఉమ్మెత్తకాయలెగరేసి, గుప్పిట మూసి
తలకిందులుగా దాని కిందపెడితే –
మళ్లగదలా వున్న కాయ దూకినప్పుడు
గుప్పిట వెనకాల చేతినిండా
చిన్న చిన్న రక్తం మొలకలు
విదిలిస్తే ఒకదాన్నొకటి రాసుకుని
చేతి వెనకాల రక్తం అలికినట్టు –
నొప్పి వున్నా బాల్యంలో అదొక ఆనందం

ఇప్పుడేముంది
కనపడని ఉమ్మెత్తకాయల ముళ్లు
ఒళ్లంతా గుచ్చుకుంటే –
ఎక్కడో ఏదో కదిలి, పగిలి
సన్నని ధారగా లోలోపల అల్లుకుని
ఒక్కసారిగా కాకులు గుంపుగా
చెట్లమీంచి లేస్తాయి,
ఏదో పాడుకుంటూ
నలుదిక్కులకేసి ఎగిరిపోతాయి

కాలు విరిగిన కుక్కపిల్ల పద్యం, కదల్లేదు –

కళ్లు రెండూ
ఎర్రబారిన రెండు ఉమ్మెత్తకాయలు –

ఉమ్మెత్తకాయ, పిడికిలి,
కాకి, కుక్కపిల్లా, నేను –

*

చిత్రం: సత్యా సూఫీ