వలసపిట్టలు

దిక్కులన్నీ మూగ బోయాక

ఖాళీ చేతులు వెక్కిరించాక

ఆకలికి ఆత్మాభిమానం ఎక్కడుంది

పాదాలకు దూరం పనేముంది.

***

ఇనుప రాడ్లను పూల గీతల్లా తెంపినోళ్ళు

బండరాళ్ళను దూది దిండుల్లా మోసినోళ్ళు

చెమట చుక్కలతో పంట కాలువల్లా పారినోళ్ళు

ఆకాశం అంచులుదాకా అపార్టుమెంట్సు పేర్చినోళ్ళు

అంతెందుకు సూర్యచంద్రులను తలపై మోసే టోళ్ళు

***

దూరాలను దారాల్లా పాదాలకు కట్టుకొని

గాలిపటాల్లా సాగిపోతున్న వలస పక్షులు.

ఏ క్షణమైనా ఇంటి ముందు ఆకలి కేకై వినపడితే

రిక్త హస్తాలై తలవాకిలిలో నిలబడితే

గుప్పెడు మానవతను పంచుకుందాం

***