యీ నగరంలోనే యేదో మ్యాజిక్ వుంది!

పుట్టిపెరిగింది హైదరాబాద్లో.యీ నగరంలోనే యేదో మ్యాజిక్ వుంది. దాదాపు ప్రతివొక్కరికి యేదోక కళ అబ్బి తీరుతుంది.  చిన్నప్పుడు వార్తా పత్రికల్లో వచ్ఛే సాహిత్య వ్యాసాలు చదువుతూ తెలుగు సాహిత్యంపై మక్కువ పెరిగింది. బి.హెచ్.ఈ.ఎల్ లోని జిల్లా పరిషత్ స్కూల్లో చదువుకునేటప్పుడు తిలక్ అమృతం కురిసిన రాత్రి,బారిష్టర్ పార్వతీశం పుస్తకాలు ప్రభావితం చేస్తే యుక్త వయసుకొచ్ఛేసరికి చలం,ఇస్మాయిల్,అజంతా కవిత్వం వుక్కిరిబిక్కిరి చేసేవి.వివేకవర్ధిని కాలేజీలో డిగ్రీ చదివేటప్పుడు కలిగిన సాహిత్య ప్రేరణ,నా గురువులైన నాళేశ్వరం శంకరం గారు,శ్రీకాంత్ గార్ల కవిత్వానికి దాసోహమై కవిత్వం రాయడం పెరిగింది. పదిహేనేళ్ల వయసులో రాసిన మొదటి కవిత మొదలుకొని యిప్పటిదాకా రాస్తూ “తదేక” అనే పుస్తకం అచ్ఛేయడం మరిచిపోలేని అనుభూతి నాకు.దుఃఖమో,సంతోషమో యేదైనా వాక్యాల్లో కూర్చడం అలవాటైపోయింది.ప్రస్తుతం వుద్యోగరీత్యా విశాఖలో వుంటూ సముద్రాన్ని ప్రేమిస్తూ జీవితాన్ని గడిపే వో జీవిని.

____________

మనసులో మెదిలిన వొక సరియల్ ఆలోచన యీ కవిత. ప్రపంచంలో నిండుకున్న దుఃఖం నాలోనూ నిండి వుందని దాన్ని యేదోటి చేసి యిలా.ఆధారాల్లేని జ్ఞాపకాలు మనల్ని చుట్టిముట్టినపుడు కలిగే వ్యధ.గూటి నుండి ఆత్మను కోల్పోయిన జీవం. యేమని చెప్పాలి యీ కవిత గురించి.అనుభవించి తీరాలి. మారుతున్న ప్రపంచంలో మర్చిపోయిన సహవాసాలూ,సాంత్వనలూ మనిషి మనిషికి మధ్య లేని బంధాలూ యివన్నీ ఆత్మ స్థావరాల్ని కోల్పోయేలా చేస్తాయి.మొత్తంగా it contains something.