మరణించిన మధ్యాహ్నాల్లో
కాలం చుట్టూ ప్రవహించే నిద్రల పడవలు
1
దేహానికి విశ్రాంతిలేదు
దేహం చుట్టూ విస్తరించిన కాలానికి మెలకువ లేదు
రాలి రాలి పోగైన కలలచెత్తను
ఊడ్చటానికైనా కొంత విశ్రాంతి కావాలి
2
ఒక ఆకునైనా సరే వేళ్ళతో కదిపి
కాలాన్ని కాస్త ముందుకు తోసిన ఊహ చాలు
చరిత్ర నిర్మాణం జరుగుతుంది
ఎప్పటికో ఆకుని మళ్ళీ అదేచోటులో
ఉంచి నన్ను నేను ప్రతీకలా నిలబెడతాను
3
పాదం చుట్టూ విస్తరించిన
దాన్ని రాయకపోతే ఏదీ భర్తీ అవదు
ఖాళీల మీద
విరామచిహ్నమైనా రాయాలి
రాయడం పూర్తయిన తరువాత
ఇట్లా వాకిలి ముందు కూర్చొని
దేన్ని గురించి సంభాషించాలో మర్చిపోవడం
కదా విషాదం !
4
కళ్ల నదిమీద గాలి దుమారానికి
తొణికి కాలం మాయమవుతుంది
కాలం వదిలిన ధూళి కింద
ఒక నీడదేహం కదలాడిన చప్పుడు
మిగిలిపోతుంది
7
బహుశా ఈ మధ్యాహ్నాలు
శవాలు కాలిపోగా మిగిలిన బూడిదరంగు నీడలు
*
పెయింటింగ్: సత్యా బిరుదరాజు
Good poem