1
ఊహ
ప్రతిదీ నీ ఊహ మాత్రమే అన్నాడు
ఈ నక్షత్రాలు..
అవును
గాలివలయంలాంటి జీవితం..
అవును
ఇక ఏం మాట్లాడాలి నీతో అన్నాను
ఏమీ మాట్లాడలేదు
..
తెల్లవార బోతోంది
మరొక రేయిని జారవిడిచిన లోకం
తేలికగా శూన్యంలో చరిస్తోంది
మాటల వెనుక మాయమైన జీవితం
పాపాయిలా కళ్ళు తెరుస్తోంది
2
అనంతంలోకి
అనంతంలోకి ప్రవేశించాక
వెనుతిరిగే వీలు లేకుండా
తలుపులు మూసెయ్యాలి
అప్పుడుగానీ నీ కర్థం కాదు
తలుపు లనేవి ఎప్పుడూ లేవని
కనుక మూయటమూ లేదని
వెనుతిరగటానికి స్థలమే లేదని
ప్రవేశించటమే లేదు గనుక
అనంతమూ లేదని, అంతమూ లేదని
అవునూ, అర్థమంటే ఏమిటి
నువ్వంటే ఏమిటి
*
ప్రసాద్ గారి రెండు కవితలూ సరళంగా సుందరంగా బాగున్నాయి
తలుపులనేవి ఎప్పుడూ లేవు…వాహ్ ప్రసాద్ గారు..!!!
ఊహ మరీ బాగుంది ప్రసాద్ గారు.
ప్రవేశించటమే లేదు గనుక
అనంతమూ లేదని, అంతమూ లేదని
What a wonderful wordings Prasad garu
అందరికీ ధన్యవాదాలు..
“తలుపు లనేవి ఎప్పుడూ లేవని
కనుక మూయటమూ లేదని”
అందమైన ఊహ ..
భలే ఉంది