పూల చాదర్‌

ఊర్ల చేరినంక కొత్త వాతావరణం ఏర్ప డింది. ప్రైమరీ మెడిసిన్‌ తెచ్చి పెట్టి ఊర్లోవాళ్లకు జ్వరానికి, నొప్పికీ ఇచ్చేటోడు గుల్జార్. ఆర్థిక ఇబ్బందులతోని వచ్చినోళ్లకు అంతో ఇంతో సాయం చేసేటోడు. దాంతో మెల్లమెల్లగా రోజూ పొద్దున్నే గుల్జార్ ఇంటి ముంగల జనం కూసొని గుల్జార్ కోసం చూస్తుండేది. గుల్జార్ లేషి రాంగనే వాళ్ళ ఆర్థిక, ఆరోగ్య సమస్యలు చెప్పుకునేది. గుల్జార్‌ పెన్షన్‌ దాదాపు వాళ్లకే పంచేసేటోడు. ఇట్లయితే ఎట్లా అని తొల్త పరేషానైంది సైదా. ఐటెంక ఖామోషై సమజ్‌ చేసుకుంట ఉండిపొయ్యింది. గుల్జార్‌ దాన గుణం ఎరుకై సుట్టుపక్కల ఊర్ల వాళ్లు గుడ రాబట్టిన్రు. పైసలు సరిపోక దోస్తులను, ఎన్‌జివోలను అడిగి మరీ వాళ్లకు సాయం చేయబట్టిండు గుల్జార్‌. వాళ్లకు జీవన ఆదరువు ఏర్పాటు చేసేటోడు. రోగులొస్తే వారి రోగాన్ని బట్టి దవాఖానకు పోవాల్సిన అవసరం లేనోళ్లెవరో, పోవాల్సినోల్లు ఏ దవాఖానకు పోవాల్నో, ఎసువంటి జాగ్రత్తలు తీసుకోవాల్నో చెప్పేటోడు. తనకు తెలిసిన డాక్టర్‌లకు ఫోన్లు చేసి జర సాయం చెయ్యండని పంపేటోడు.. గుల్జార్‌ మాట, మందు బాగా పనిచేస్తదని ప్రచారమయ్యింది. సుట్టుపక్కల వందల కిలోమీటర్ల దాంక గుల్జార్‌ పేరు మోగిపోయింది. గుల్జార్‌ బతికున్న దేవుడని దండం పెట్టేటోల్లు జనం!

ఇంతలో సైదా నిశ్చయంగా చెప్పిన నిర్ణయం చాంద్‌ని, రౌష్నిని మరింత హతాషుల్ని చేసింది. గుల్జార్‌ భౌతిక కాయం దగ్గర వాలిపోయి ఏడుస్తున్న సైదా నిర్ణయాన్ని గుడ మార్చడానికి కొందరు ప్రయత్నాలు చేసిన్రు. సైదా తల అడ్డంగా ఊపుతూ తన నిర్ణయం మీదే స్థిరంగా ఉన్నది.
చాంద్‌ను ఇంట్లోకి పిలిపించింది రౌష్ని. ‘ఏం చేద్దాం రా?’ అన్నది ఏడుస్తు.. వాడు గుడ అక్కను పట్టుకొని పొగిలి పొగిలి ఏడ్చిండు. ఇద్దరూ కొద్దిసేపటికి తేరుకున్నరు. ‘నువ్వేమంటవ్‌ ఆపా?’ అన్నడు చాంద్‌. ‘అమ్మీ ఇట్లాంటి నిర్ణయం తీసుకుంటదని అస్సలు ఊహించలేదురా.. ఏం చేద్దాం?’ అన్నది. ‘అబ్బాజాన్‌ చెప్పినట్లు బాడీ డొనేట్‌ చేద్దామంటే సుట్టాలు ఒప్పుకునేలా లేరు. నువ్వు ఓకే అంటే అమ్మీ చెప్పినట్లే చేద్దాం ఆపా!’ అన్నడు చాంద్‌. చాంద్‌ అత్త ముందుకు తోస్తే అతని బార్య వచ్చి ఏదో అడ్డు చెప్పబోయింది. చాంద్‌ ఆమెను వారించి ‘నువ్వు చెప్పు ఆపా?’ అన్నడు.
‘‘అమ్మీ చెప్పినట్లే చేద్దాం రా! లేదంటే తను మరింత అప్‌సెట్‌ అయితది’’ అన్నది రౌష్ని.
చాంద్‌ వాళ్లమ్మ కాడికి పోయి, ‘‘నువ్వు చెప్పినట్లే చేద్దాం అమ్మీ!’’ అని చెప్పిండు. వాణ్ని పట్టుకొని ఏడ్చింది సైదా. వాడు గుడ ఏడ్చి కండ్లు తుడుసుకొని టైమవుతుందని బైటికి నడిచిండు. బైట వెయిట్‌ చేస్తున్న వాల్లందరికీ ‘అమ్మీ చెప్పినట్లే చేద్దాం!’ అన్నడు.
అట్లెట్లా అని కొందరు అన్నరు. కొందరు వాల్లను వారించిన్రు. అట్లా పెట్టడం ఇస్లాంలో ఉన్నదా.. ఉంటే ఏంటి దాని ఆనుపానులు అని కొందరు చింత చేయడం మొదలుపెట్టిన్రు. కొందరు ఈ వ్యవహారం నచ్చక ఎల్లిపోయిన్రు.
గుల్జార్‌ దోస్తులు అయోమయంగ మొఖాలు చూసుకున్నరు. చాంద్‌తోని గుల్జార్‌ ఆలోచనలు పంచుకున్నరు. మా అమ్మ నిర్ణయమే మాకు ఇప్పుడు ముఖ్యమని తేల్చి చెప్పిండు చాంద్‌.

మొత్తానికి ఏడుపులు, అల్లాహు అక్బర్‌ల నడుమ జనాజా లేషింది. ఊరికి దగ్గర్లో ఉన్న మజీదుకు తీసుకుపోయిన్రు. జనాజా నమాజ్‌ అయ్యాక మళ్లీ మోసుకొచ్చి సైదా నిర్ణయం ప్రకారం ఊరిబైట సైదా కొనుక్కున్న జాగలో సైదాకు ఇష్టమైన వేపచెట్టు కాడ సమాధి చేయడం జరిగిపోయింది!

 

రోజూ గుల్జార్‌ మజార్‌పై ఎక్కించే పూల చాదర్‌ల గుబాళింపుతో, సాంబ్రాణీ, ఊద్‌ బత్తీల పొగతో అదేదో అతీతమైన ప్రదేశంలాగా అనిపిస్తూ సందర్శకులను అలౌకిక భావనలోకి తీసుకెళ్తుంటది దర్గా.

చిత్రం: మహమ్మద్ గౌస్