ఏకాంతి 

ఒక్కో ఊచా తెంచి నింగిలోకి ఎగిరినట్లు

గాలం నుంచి విదుల్చుకొని

చెరువులోకి చేరినట్లు

ఎన్నో సౌఖ్యాలను భవబంధాలను తప్పించుకొని

కూడబెట్టుకుంటుంటాను

ఏకాంతాన్ని

ఇష్టం లేకున్నా అబద్ధాలాడుతుంటా

అక్కరకు రాని కష్టం పడుతుంటా

పస్తులుంటా పరేషాన్లు కొనితెచ్చుకుంటా

అవసరం లేనిచోట్లకి పయనిస్తుంటా

నిద్దర రాకున్నా పడుకునుంటా

ఏరి కోరి కూర్చుకుంటాను

ఏకాంతాన్ని

ఈతి బాధలు ముక్కలు చేసినప్పుడల్లా

ఏకాంతాన్ని ఆశ్రయించి

నన్ను నేను కూడగట్టుకుంటుంటాను

ఏకాంతం నాకు

అష్ట దేవతల ఏకరూపం

జడలు విప్పుకున్న నెత్తి

విడిపోయిన పాయల డెల్టా

మనసు పురివిప్పి ఆడే నెమలి

పెద్దపులి దెబ్బలతో అడుగులేసే డప్పు

కొండ శిఖరం నుంచి శూన్యంలోకి గొంతెత్తే పాట

-ఒక్కోసారి ఊళ

పొట్టలోకి ముడుచుకుని పడుకునే కుక్కపిల్ల

సోమరిగా కదులుతుండే సముద్రం

మబ్బుల్ని విద్చుకోడం ఇష్టపడని చందమామ

నా దేహాన్ని వాడుకోనీ..

నా ఉద్యోగం ఊడపీకెయ్‌ నీ..

ఆస్తిపాస్తుల్‌ లాక్కోనీ..

అష్టైశ్వర్యాల్‌ ఉడిగిపోనీ..

బస్‌

నాకు ఏకాంతం చాలు !

నాలో నీకు విలువైందనిపించే దేదైనా లాక్కో

నీకు పైసా విలువ చేయని ఏకాంతాన్ని నాకు వదులు

అసందర్భ ప్రసంగాలో ప్రగల్భాలో వద్దు

వింటున్నట్టు నటించలేను

నన్ను ఏకాంతానికి వదిలెయ్‌ !

ఏకాంతం నా ప్రియసఖి

నన్ను నడిపించే దార్శనిక

నన్ను ఉరకలెత్తించే జీవనాడి

అమ్మ గర్భం ఉమ్మ నీటిలో

నాతో నేను

ఏకాంతంగా కొనసాగించిన సంభాషణ

నాలోలోన ఇంకా నడుస్తూనే ఉంది

నాలో కథలుగా నవలలుగా

గొలుసుకట్టేదో కొనసాగుతూనే వుంది

బడికి కాలిబాటన నడిచినప్పుడల్లా

సైకిల్‌ మీదో బండి మీదో ఒంటరిగా పోతున్నప్పుడల్లా

ఏకాంత సంభాషణ నడుస్తూనే వుంటుంది నాలో

నా గరీబీని అవమానించి నప్పుడల్లా..

ఎదుటివాడిలో అహంకారం పొరలినప్పుడల్లా

నేను ‘సభ్యసామాజికుడిని’ కానని తేల్చినప్పుడల్లా

చుట్టాలు నన్నొక పనికిమాలిన వాడిగా గుసగుసలాడినప్పుడల్లా

నాలో వెలిగేది ఏకాంతం !

ఏకాంతం

నాలో నన్ను గిరగిరా తిప్పి వదిలే ఉండేలు

నాతో నన్నే రాచి నిప్పంటించే జెకముక

నాకు మాత్రమే నచ్చే రజనుని లాగి పెట్టే అయస్కాంతం

నన్ను నన్నుగా నిలబెట్టే గురుత్వాకర్షిణి

పట్నంల దిగి ఒంటరిగా

ఊరికి నడుస్తున్నప్పటి ఏకాంతం

లోకమంతా నిద్దరోతున్న అద్దరాతిరి

వెల్లకిలా బోర్లా అటు మళ్ళి ఇటు మళ్ళి

ఓహ్..

నన్ను నేను ఖుపస్‌ కునే.. జాడించే ఏకాంతం

ఏకాంతం కోసం ఎందరిని వొదులుకున్నానో

ఎన్నింటిని కాదన్నుకున్నానో

‘ఈ లోకానిక్కావలసిన క్వాలిఫికేషన్స్‌ ఎన్నింటిని తగలబెట్టుకున్నానో..’

కంటిలో ఊరే అమ్మో చెల్లో బిడ్డో

కారిపోకుండా అలా ఇంకిపోవడం..

భగ్న ప్రేయసి యాది

గుండెల్లో ఏ మందుకూ లొంగని నొప్పి అవడం..

ఎవరి పరిష్వంగమైనా ఏదో కోరుతుంది

నా నుంచి ఏమీ ఆశించనిది ఏకాంతమే !

నా పసి పాదాల నుంచీ

శాశ్వత నిద్ర దాకా

వంద రకాలుగా నేను ఛిద్రమై ఉన్నప్పుడల్లా

నన్ను లాలించే విరామ మెరుగని జోలపాట

నన్ను సర్వాంగంగా సమర్పించుకునే ఇష్టదేవత

నేనెలా ఉన్నా సరే

చంకనెత్తుకుని లోకాలన్నీ తిప్పుకొచ్చే మూలపుటమ్మ

నన్ను ఏకరూపుగా మలిచే బహురూపి

మహా కార్యంగా మిగుల్చుకుంటున్న

ఒకే ఒక్క రహస్య సఖి

నా అంతర్‌ నేత్రం

ఏకాంతం !

*

పెయింటింగ్: పఠాన్ మస్తాన్ ఖాన్