వెంకట్ నాగిళ్ళఇంత సంక్షుభిత సమయంలో
చుట్టూ యుద్ధ మేఘాలు కమ్ముకున్న వేళ
అనుకోకుండా మనం ఒకరికొకరం ఎదురుపడి
కలుసుకున్న ఈ క్షణం ఎంత అపురూపమైందో కదా
ఈ విశాలమైన అరణ్య ప్రపంచంలో
నేనెక్కడున్నానో నువ్వెక్కడున్నావో తెలియనితనంలో
సెంట్రీగా నేను నిదురపోతున్న వాళ్ళ భద్రతను చూస్తున్నప్పుడు
శరీరాన్ని తాకే నడిరాతిరి చల్లని గాలిలా
నా ఆలోచనల్లోకి నువు నడిచి వస్తావు
ఆకాశంకేసి నక్షత్రాలను చూస్తుంతే
ఎక్కడో ఉండి నువ్వు కూడా నా గురించి
ఇలానే అనుభూతి చెందుతుంటావని
మనసులో ఎక్కడో కాస్త సంతృప్తి
ఎవరం ఎంత కాలముంటామో తెలియని పరిస్థితులల్లో
ఒకర్ని ఒకరం చూసుకోవడమే
ఒక మహాద్భుతమైన కలయిక
అందుకే దొరికిన ఈ కాస్త కాలశకలంలో
ఒకర్ని ఒకరం జీవితానికి సరిపడేటంతగా
కళ్ళ నిండుగా నింపుకుందాం
ఎన్నటికీ స్పర్శ చల్లారని కరచాలనాలను
అరచేతుల్లో పొదువుకుందాం
భయాలన్నింటినీ తుడిచేసుకొని
ధైర్యంగా శ్వాస తీసుకొని
పంచుకొనే ఆశలతో ఆశయాలతో
హృదయాలను నింపుకుందాం
వెన్నెల రాత్రులను వెంటేసుకు తిరుగుతుంటాం కదా
యెదలో మెదిలే రూపాలతో
ఎవ్వరికీ తెలియనంత నిశ్శబ్ధంలో మాట్లాడుకుంటాం
అప్పుడప్పుడు చేతిలో పట్టుకున్న ఆయుధాన్ని
బిగ్గరగా హృదయానికి హత్తుకుంటాను
చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళకు
నేను చేసే చేష్టలు నవ్వు తెప్పిస్తాయి
నా అంతరంగం వాళ్ళకు అప్పుడు అర్థం కాదు
ఒకరిపై ఒకరికి ఎంత ప్రేమ లేకుంటే
ఒకే ఆశయాన్ని ఇద్ధరం ముద్ధుపెట్టుకుంటాం
అందుకే అనుకోకుండా దొరికిన ఈ కాస్త సమయంలో
ఒకర్ని ఒకరం తనివితీరా దర్శించుకుందాం
మళ్ళీ ఎప్పుడు కలుస్తామో తెలియదు
అసలు కలుస్తామో లేదో కూడా తెలియదు
మాట్లాడవలసినవన్నీ ఇప్పుడే మాట్లాడేసెయి
చెప్పవలసినవన్నీ ఇప్పుడే చెప్పేసెయి
మనసు తలుపులు తెరిచి
చెప్పాలని దాచుకున్న రహస్యాలన్నింటినీ
ఇప్పుడే చెప్పేసెయి
మళ్ళీ మనం ఇలానే ఎప్పుడో ఎక్కడో కలిసినా
మాట్లాడుకునే సమయం దొరుకుతుందో లేదో
ఇన్ని సంవత్సరాల మన ప్రయాణంలో
పంచుకున్న సమయాలూ
కలిసి గడిపిన క్షణాలు
ఎన్నుంటాయో చెప్పలేము
ఆయుధాన్ని భుజాలపై మోస్తూ
దళం ఫార్మేషన్లో
ఒకరి అడుగులో ఒకరం అడుగు వేసి నడుస్తున్నప్పుడు
చాలా సందర్భాలలో నా వెనుకే
నువు నడుస్తున్నట్లు భ్రమపడుతాను
కాలం ఎప్పుడూ ఒకే తీరుగా ఉండదు కదా
కఠినమైన రోజులను ఎదుర్కోవలసి వస్తుంది
క్క్షణం క్షణం మృత్యుమయం
మునుముందుకే మన పయనం
అందుకే దొరికిన ఈ కాస్త సమయంలో
మనసులు విప్పి మాట్లాడుకొని
గుండె నిండుగా ధైర్యాన్ని
భవిష్యత్ పై ఆశలనీ నిలుపుకుందాం
చెరిగిపోని బాసలనూ
కరిగిపోని కలలనూ మళ్ళీ ఒక సారి గుర్తు చేసుకుందాం
వాడు మొదలుపెట్టిన అంతిమ యుద్ధం
ఎంత మందిని బలి తీసుకున్నా
చివరకు విజయబావుటా మనమే ఎగురవేస్తాం కానీ
గెలుపు వాకిట మనం నిలిచే సరికి
నువ్వైనా నేనైనా మళ్ళీ ఒకరినొకరం
చూసుకుంటామో లేదో తెలియదు
అందుకే కలుసుకున్న ఈ కాస్త సమయంలో
శపథాలు తీసుకొని
కన్నీళ్ళు తుడుచుకొని
ఒకరికొకరం తనువుల నిండుగా హృదయాలకు హత్తుకొని
విజయతీరాలలో
మళ్ళీ కలుద్దామన్న విశ్వాసంతో
వీడ్కోలు తీసుకుందాం!
*
చిత్రం: రాజశేఖర్ చంద్రం
పెద్దన్న
శ్రీరామ్ పుప్పాల
అరిపిరాల సత్యప్రసాద్
యాజి
రెహానా
యార్లగడ్డ రాఘవేంద్రరావు
సత్య తేజ్
Effective