కవిత్వం

ఒకానొక క్షణాన

మనమిద్దరం ఈ జనసంచారంలో LH -8 ముందు కూర్చుని ఉన్నాం. నీ ముఖంలో ఎందుకో ఒక చిర్రాకు కనిపించింది స్ట్రీట్ లైట్ వెలుగు కింద అన్నావు ఇలా నాతో నువ్వు వెనుకగా చూపిస్తూ ఇద్దరిని నిట్టూర్పుగా ఒక నిచ్చ్వాసని వదులుతూ- ఎందుకు తనలా...

ప్రవర

నువ్వెవరంటే ఏం చెప్పాలి? యుగయుగాలుగా చెప్పి చెప్పి అలిసిపోయాను అల్లంత దూరంలో నేను అస్పష్టంగా కనిపించినా ముందు నీచూపు పడేది నా కనుబొమ్మల మధ్యనే కదా అక్కడ బొట్టు ఉందా లేదా అని చూస్తున్నావా? లేదంటే  చూపు కిందకి దింపి ...

కడలికి తెలియని కథలు

చీకటిని పులుముకుని చుక్కల్ని అంటించుకుని కడలి కళ్లలోకి చూసింది గగనం. పొంగి పొరలుతూ కడలి తన అలలతో కలిసి ఉన్న కొన్ని అడుగుల్ని తుడిచేసింది. వాళ్ళెప్పటికీ కలవరని ముందే తెలుసేమో ! వాళ్ళు తెచ్చిన పువ్వులని తీరాన వదిలేసి...

చిత్త వైకల్యం

1  ఇక్కడ మనుషులు తప్పిపోతుంటారు అలౌకికంగా మజిలీల్ని మననం చేసుకొంటూ. ఎవరైనా సందేహపడితే నాకేం సంబంధం లేదు. చిత్త వైకల్యం మా జన్మహక్కు. బతుకు గాలిపటం ఎగురుతూనే ఉంటుంది జీవితానుభావాల్ని కూడగట్టుకొని దేన్నీ విరమించనీయకు...

జీవితమే ఒకవర్ణచిత్రం

నేనొక చిత్రం గీయాలి మనసు కేన్వాస్ ని పరిచాను చూపుని సూదిలా చెక్కుకున్నాను తీరా వేయాల్సిన బొమ్మ తీరుగా రాకముందే సూది ముల్లు పుటుక్కున విరిగింది పదేపదే చెక్కుకుంటునే ఉన్నాను నేనొక చిత్రం గీయాలి కనీసం పెన్నుతోనైనా వెయ్యాలి...

పది హైకూలు

1 నా భుజం మీద పిచ్చుకొచ్చి వాలింది మీరూ చూడండి 2 నల్ల మబ్బులు ఒకింత జరిగాక ఓ చందమామ 3 నిద్ర గన్నేరు రాత్రి నిద్ర పోలేదు పొద్దున్నే పూలు 4 నాన్న ఎన్నడూ తన గాయాలమూట విప్పనే లేదు 5 నాన్న చెప్పులు తిరగేసి చూసాను వందల ముళ్ళు...

గిరి ప్రసాద్ చెలమల్లు కవితలు రెండు

1 యాదిలో సంతకం   మబ్బులు కురిసెనో లేవో ఉరుములు ఉరుముతున్నాయ్ పిడుగులు యాడనో పడ్డ శబ్దం ఓ మట్టి సుగంధాన్ని మోసుకొచ్చిన గాలి ముక్కుపుటాలకందించి ఆగింది ఆమె వస్తుందో రాదో గాజులగలలు వినిపిస్తున్నాయ్ కాలి గజ్జెల సవ్వడి...

దేశరాజు కవితలు రెండు

1 దగ్గర నీవు వచ్చిన సవ్వడీ లేదు విడిచి వెళ్లిన శబ్దమూ లేదు కొన్నిసార్లు బాల్కనీలో బంతిమొక్క ఊగితే, గాలికే అనుకున్నా. గోడల మీద వెలుతురు చిలకరించిన నీడల్ని ఇటుకలు పీల్చేసుకున్నాయి. సాయంత్రపు నీరెండ సిరామిక్ టైల్స్ పై...

పిల్లలు – సెలవులు

బడులు మూతపడ్డప్పటి నుంచీ పిల్లల కనుపాపలపై సీతాకోక చిలుకలు వాలుతాయి భుజాలపై భారమంతా పోయి కాళ్ళకు చేతులకు రెక్కలు మొలుస్తాయి తాతగారూ అమ్మమ్మ ఇళ్ళల్లో పూల కుండీలు అన్నీ ఒక్కసారిగా నవ్వులు విరాబూస్తాయి తాత చేతిలోని ఊత కర్ర...

Illusion

నేనేమీ అడగలేదు నిన్ను ప్రేయసిలా నా భుజం మీద వాలిపొమ్మని… కొంత చనువు తీసుకుని నువ్వే చుట్టేసుకున్నావు బాంబుష్ లను చూసి భయపడే పసిపిల్లలా నా ఎడం చేతిని నల్లని కాటుక మధ్యలో చిక్కుకుపోయిన నీ కళ్ళు చీకట్లో రంగులు కోల్పోయిన...

ధార 

మధ్యాహ్నపు గాలులు ఆకుల మీద గీసుకు పోతూ.. శాంతి లేని కాలంలో బరువుగా చెదిరి పోయే దృశ్యాలు నలత పడ్డ కంటి తడి. చిత్రకారుడి చిత్రం లో నిరాశ చేరితే చిత్రమంతా చీకటి మరకలు విషాదం గా  కనిపిస్తాయి. * అయినా కూడా మళ్ళీ  పగుళ్ల...

ఒంటరితనపు ఋతువు

  ఎదురైన అపరిచితుడిని యథాలాపంగా పలకరించాను అప్రయత్నంగానే మాటలు కలిసిఅడుగులేసాయి. మామధ్య కొత్తదనం చూస్తుండగానే పాతబడింది. అతడికీ నాకూ తీరిక సమయాలంటూ విడివిడిగా లేకుండాపోయాయి!   అదేం మాయో, ఇన్నాళ్ళూ నాలోని ఉత్సాహపు...

అవునా?

అది నీ ఎదుట నిలబడుతుంది!   నీ సిగ్గును చిదిమేసి.. వివస్త్రుడిగా నిన్ను నీకు చూపిస్తుంది!   నీ మానాన్ని అడుక్కంటా తొక్కి.. నిర్లజ్జాంకితుడిగా నిన్ను నీకు పరిచయం చేస్తుంది!   గొడ్డలివేటుతో అహంకారాన్ని...

కలల అలలు

ఒకానొకప్పుడు ఒక్కటే ఆలోచన చదువుతున్నదో రాస్తున్నదో తింటున్నదో మనసు మనోఫలకం మీద ఒక్కటే ఆకు రాలుతున్న దృశ్యం అలలు అలలుగా అంతరంగం ఎగసిపడుతున్నా ఒక్క అల మీదే దృష్టి మొత్తం మండుతున్న ఆలోచనల్లోంచే నడకకు సుగమం చేసే వైపుగా...

రమాదేవి కవితలు రెండు

నా దృష్టిలో కవిత్వం అంటే మనసు తపన, వేదన, ఆనందం ఏదైనా కానీ ఆ సమయాన మనసు చెప్పిన మాటలు. ఆ మాటలు అప్పటి సమయాన్ని బంధింస్తుంది అనుకుంటాను. అందుకే కొన్నిసార్లు రాసినవారు అందుకున్న వారు ఒకే భావా సంచలనానికి లోనవుతారని నా...

MH-I, Room no: – 206

C/o MH-I, Room no:-206 South Campus. 1 కిటికీలు రెండు కళ్ళు తెరుచుకున్నట్టు ఒక గది. పడక మీద ఒక దేహం నిద్రలో ఎదురుబొదురు గోడలకి స్విచ్ ఆఫ్ చేసిన ట్యూబ్ లైట్లలా. గుడ్లగూబలా మేల్కునున్న పుస్తకం. ఐదవ నెంబర్ స్పీడ్ లో ఫ్యాను...

వృత్తం

1 ఏదో వెతుక్కుంటూ ఎక్కడెక్కడో తిరుగుతుంటాను అప్పటికి అందరూ నన్ను వదిలేసి వెళ్ళిపోయి వుంటారు వెళ్ళిన వాళ్ళు ఎవరూ ఎంత పిలిచినా తిరిగిరారు భూమి ఒక్కటే నా చుట్టూ రాత్రీ పగళ్ళను వెదజల్లుతూ తిరుగుతుంటుంది దూరం నుంచి తిన్నగా...

వినీల కవితలు మూడు

1 నా పరిమళాన్ని పసిగట్టిందేమో   హద్దులు లేని ఆకాశం, నాకు దగ్గరగా వచ్చిన వేళలో… కదలిక లేని నా శరీరం మేలుకుంది. దారే తెలియని వర్షపు చినుకు, నా కనురెప్పలను తాకిన క్షణంలో… నేనే ఎరుగని నా అందం నవ్వుకుంది. స్పర్శే లేని...