1
Their soft, supple and succulent fingers
Knot the ammunition to the cracker sticks
Passionately
But they know not the danger lurking behind
2
They excitedly wait for the forthcoming festival
Unaware of the imminent peril
Sealed in their world of joy, inside
A locked-up factory of fireworks, outside
3
They stuff, bind and count the Satans
Innocently ignorant of their demands
Initially, just one, a long grey stick to react
To the fires of human greedy act
Count continues and they come closer
4
Little sustenance, large workload
They tinge their old rags with the sweat
and stains of gunpowder
they make the fireworks more colourful
unmindful of the approaching greyness
5
They hoard the stocks into the byre
Oblivious that they made their own pyre
All the colours melted into one grey
All the acts and scenes ended in one play
6
They surrendered to the fireworks
Never to come back to see the festival
(Dedicated to all those innocent children who die in scores of numbers every year while making fireworks either for a festival or for someone’s death. Recently a large number of children died in the same activity in one of the factories in a south Indian State, whose details never reach our attention completely. And we got used to reading this, not going beyond the title of the news article. Dear readers, this is not a story of 18th or 19th century but happening even today.)
Sir nice poem. Presented the hardships of the children who are making fireworks.
Thanks Moida Srinivas for your attention and sincere comment.
Trueevidence..!sir..
Thanks madam
Very nice babai..
Thanks Kiran for your affectionate addressing
..హృద్యమైన కవిత… మినిమైజ్ అయిన జీవితాలు కనిపించాయి… క్లాప్స్…????????????…
ధన్యవాదాలు మహీ!!మీరు చాలా సునిశితంగా ఇష్టంగా చదువుతారని తెల్సు. మీ స్పందనకు నెనర్లు
Sad,nicepoem.sir!
Thanks Padma jee
So sad..well expressed andi
Thanks a lot Radhika jee
They hoard the stocks into the byre
Oblivious that they made their own pyre
All the colours melted into one grey
All the acts and scenes ended in one play
ఇంత painఫుల్ పోయెట్రీ లో ఎంత లిరికల్ రిథం ను అందించారు. ఇంగ్లీష్ పోయెట్రీ లోని ఆ ఫ్లేవర్ ప్రతి స్టాంజా లో కనిపిస్తోంది. ఈ కవిత ను నేను తెలుగు లోకి అనువదిచి ఇక్కడే పోస్ట్ చేస్తాను. ఆ శివకాశి దుర్ఘటన సబ్జెక్ట్ పై ఇంతవరకు ఎవరూ కవిత్వం చేయలేదు. నాకు తెలిసిసి మీరు రాసిన మొదటి కవిత వాళ్లకు అంకితం ఇవవచ్చును. రేపటి వెలుగుల దీపావళి ని చూసేందుకు వాళ్ళు ఇవాళ ఆ టపాసుల కు అంకితం అవ్వడం అనే పదం తో ముగించడం ఈ కవిత కు హైలైట్. కుడోస్ అన్న …!!
మీ ఆత్మీయ స్పందనకు ధన్యవాదాలు సురేష్ గారు