మళ్ళీ ఒకసారి నీ జ్ఞాపకం

వీడ్కోలు చెప్పకనే

విడిపోయిన స్నేహపు కరచాలనం

మాట పెగలని మౌనంలో

వినిపించని విస్ఫోటనం

ఎపుడో మరిచిపోయినట్టు

ఎప్పటికీ మరువలేనట్టు

మళ్ళీ ఒకసారి నీ జ్ఞాపకం

వరుస దొంతరలన్నీ తొలగిస్తే

చిక్కని వెచ్చని నెత్తురు

ఒక్కొక్క అరనీ బలవంతంగా మూసేస్తే

వెంటాడే చెదిరిన స్వప్నం

ఒంటరి తీరం ముందు తచ్చాడే

విషాదపు కెరటాల సమూహం

మళ్ళీ ఒకసారి నీ జ్ఞాపకం

పాడలేని అమరుల పాట వలె

నిలిచిపోయిన నీడల వలె

వాన వెలిశాక కొమ్మల నుంచి

రాలిపడే చినుకుల వలె

జ్ఞాపకంగా తప్ప మిగలని క్షణాలు

కదలని కాలం..

మళ్ళీ ఒకసారి నీ జ్ఞాపకం…

*

పెయింటింగ్: సత్యా బిరుదరాజు