పరాయితనం

Superb

నీ శిల్పమొక వింతరీతిగా పరిమళిస్తుంది గోపాల్. కొత్తగా చెబుతావు. రూపం చిన్నది. భావపరిధి పెద్దది.

కవిత చదివించాక మననం చేయించింది

చాలా బాగుంది సార్🙏

ఎందుకింత దుఃఖం తండ్రి.. ఇదొక నివేదన లా అనిపించింది మిత్రమా
మీదొక విభిన్న శైలి బాగుంది.

“తల్లి గర్భంలోనే జీవితం. పుట్టిన తర్వాత జీవితమంతా మరణం దిశగా ప్రయాణమే అనిపిస్తుంది”

మీ నాయన ప్రత్యేతలను, అవి మరుగైపోయిన అనివార్యతను జ్ఞాపకం చేసుకుంటూ రాయడం బాగుంది గోపాల్. స్వీయానుభవాల వ్యక్తీకరణలో కసిగానీ కన్ననీరుగానీ అభివ్యక్తికి ప్రాధాన్యత ఉండదేమో. ఐతే గొప్పగా ఉంది.

నుపకమంచం అల్లినట్టు ఎందరినో కలుపుకున్నాడు
ఎలపటెద్దు, దాపలెద్దులా సంసారాన్ని లాగి
ఆవలి గట్టుకు చేరినవాడు.
వ్యక్తీకరణ చాలా బాగుంది. గోపాలయ్యగారికి అభినందనలు

సరిరారు నీకెవ్వరు.అందుకో నా జోహార్లు.

చీమ్మ చీకటి పెను చీకటి గుడ్లు పెట్టి పిల్లలు పొదుగుతున్న చీకటి…👌 సూపర్ సర్
ఇ లోకం లో మనిషి శాస్వతం కాదు ఎప్పుడూ పరాయివాడే….💐💐అభినందనలు సర్

E Kavitha ni ardam cheskune antha maturity lekapoina baga connect ayya. Bagundi sir.

పరమాద్భుతం అండీ….ఏమి యాతన!ఆహా…గొప్ప గా చెప్పారు గోపాలయ్య గారూ