సాయంత్రం ఏడవుతోంది.
ఆడిటోరియమ్ కేకలతో హోరెత్తుతోంది. పక్కనే ఆఫీస్రూమ్ ప్రశాంతంగా వుంది. ఆడిటోరియమ్లో ఆనందంగా చిందులేస్తున్నారు. పక్కనే ఆఫీస్రూమ్లో క్విజ్మాస్టర్ మూర్తి ఏకాంతంగా ఆలోచిస్తూ కూర్చున్నాడు. ఎంత నియంత్రించుకున్నా ఆ ఆలోచనలు ఒకదానికొకటి పెనవేసుకుంటూ అలా సాగిపోతూనే ఉన్నాయి. అంతవరకూ గంభీరమైన అలల్లా వున్న మానసిక స్థితిని, అరగంట క్రితం జరిగిన సంఘటన పోటెత్తిన అలల్లా అతలాకుతలం చేసింది.
“జర్ జర్ ర్ ర్ ర్… జర్ ర్ ర్ ర్….” బజర్ తన గుండెల్లో మోగినట్లయి ఉలిక్కిపడ్డాడు మూర్తి. ఇంతకుముందు క్విజ్లో జరిగిన బజర్ రౌండ్ ఇంకా తనను వెంటాడుతూనే వుంది. తనకిక్కడ ఉండాలని లేదు. ఎప్పుడెప్పుడు వెళ్ళిపోదామా అని చూస్తున్నాడు. తనను ఇక్కడకు ఆహ్వానించిన సైన్స్ టీచర్ కనబడితే చెప్పి వెళదామని ఆగాడు.
“మితృలారా, ఇంతకు ముందే అత్యంత ఆసక్తికరంగా సాగిన క్విజ్ కార్యక్రమం ముగిసింది కదా, కొద్ది క్షణాల్లో సభా కార్యక్రమం ప్రారంభించుకుందాం. ఈలోగా మరో డాన్స్ ఐటెమ్ను ప్రెజెంట్ చేయడానికి మన ముందుకొస్తున్నారు…” ఆఫీస్ రూమ్ని ఆనుకుని వున్న ఆడిటోరియంనుండి ప్రకటన.
“ఆసక్తికరంగా సాగిన క్విజ్ కార్యక్రమం”
క్విజ్మాస్టర్ మూర్తి పెదాలపైన నిరాసక్తమైన నవ్వు. తన కాలేజీరోజుల్లో కూడా కొన్ని వందల క్విజ్లలో పాల్గొన్నాడు. ఏనాడైనా ఇలా జరిగిందా? కొత్త విషయాలు నేర్చుకోవాలనే తహతహ, అవతలవాడికంటే తమకు ఎక్కువ సమాచారం తెలిసివుండాలనే తాపత్రయం ఉండేవి. అంతా పుస్తకాల పురుగులు. ఆ రోజుల్లో క్విజ్ అంటే ప్రాణం. అదొక పిచ్చి. నిద్రాహారాలు మాని క్విజ్ పోటీల్లో పాల్గొనేందుకు తయారయేవాళ్లు. కొత్త స్నేహాలు, కొత్త ప్రదేశాలు, కొత్త అనుభవాలు, కొత్త ప్రయోగాలు. పోటీ జరుగుతున్నంతసేపూ ప్రత్యర్థుల్లా ఉన్నా, ఒక్కసారి పోటీ అయిపోయాక ఛలోక్తులతో, వ్యంగ్య వ్యాఖ్యలతో చాలా సరదాగా, బాగా ఆత్మీయంగా ఉండేది వాతావరణం. పాతికేళ్ల క్రితం టీవీలు అంతగా వ్యాపించని రోజుల్లో సిద్ధార్ధ బసు క్విజ్టైమ్ పోటీలో పాల్గొనడం అతని జీవితంలో మరచిపోలేని అనుభవం.
అన్ని సున్నితమైన అనుభవాల మధ్య ఈ సాయంత్రం జరిగిన క్విజ్ పోటీ అతన్ని భయపడేలా చేసింది.
సాయంత్రం నాలుగు గంటలకు క్విజ్ కార్యక్రమం ప్రారంభించే ముందు చివరిసారిగా ప్రశ్నల ఆర్డర్ సరిగా ఉందో లేదో చూసుకుందామని ఫైల్ తెరచాడు. మొదట రాపిడ్ ఫైర్ రౌండ్. రెండవది జనరల్ రౌండ్. ఆడియో విజువల్ మూడవ రౌండ్. చివరిగా ఐదు ప్రశ్నలతో బజర్ రౌండ్. ఒకవేళ టై అయ్యే సందర్భం వస్తే దాన్ని ఎదుర్కోవడానికి మరో ఐదు ప్రశ్నలు. ప్రేక్షకుల కోసం మధ్యమధ్యలో కొన్ని ప్రశ్నలు. అన్నీ సక్రమంగానే ఉన్నాయని నిర్ధారించుకుని నిర్వాహకుల పిలుపు కోసం ఎదురుచూస్తున్నాడు మూర్తి.
మరో ఐదు నిముషాల్లో అందరికీ స్వాగతం పలుకుతూ క్విజ్ నిర్వహించవలసిందిగా మూర్తిని, ఆరు టీములను వేదిక మీదకు ఆహ్వానించాడు యాంకర్.
మూర్తి అతనికి కృతజ్ఞతలు చెప్పి, ఈ క్విజ్లో మొత్తం ఎన్ని రౌండ్స్ ఉంటాయో, ఏ రౌండ్లో ఎన్ని ప్రశ్నలుంటాయో, వాటికి ఏ రౌండ్లో ఎన్ని మార్కులుంటాయో వివరించాడు. అందరికీ ‘ఆల్ ద బెస్ట్’ చెప్పి, ఆల్ఫాబెటికల్ ఆర్డర్లో కూర్చున్న టీముల్లో, మొదటి టీముకు మొదటి ప్రశ్న అంటూ తన యజ్ఞాన్ని ప్రారంభించాడు.
ప్రశ్నల తయారీకి మూర్తి చాలా కష్టపడతాడు. ఏవో తన స్టాక్లో ఉన్న ప్రశ్నలు కొన్ని రాసేస్తే అయిపోదా? అని మిత్రులెవరైనా అంటే నవ్వి వదిలేస్తాడు. తను నిర్వహిస్తున్న ప్రోగ్రాం ఎవరికోసం, వాళ్ల వయస్సు, వాళ్ల నేపథ్యం ఇవన్నీ దృష్టిలో ఉంచుకుని, వీలైనంత సందర్భోచితమైన, విషయ పరిజ్ఞానాన్ని అందించే ప్రశ్నలనేరుకుంటాడు. అందుకే మూర్తి క్విజ్మాస్టర్గా ఉంటే, ప్రోగ్రాం చాలా ఆసక్తికరంగా ఉంటుందని, నాలుగు విషయాలు తెలుస్తాయని నిర్వాహకుల నమ్మకం.
మొదటి రౌండ్ పూర్తయింది. అందరిలోకి D గ్రూప్ అన్ని ప్రశ్నలకూ సమాధానాలు చెప్పి, ఇరవై ఐదు పాయింట్లతో మొదటి స్థానంలో వుంది. మూడు టీములు ఇరవై పాయింట్స్తో, రెండు టీములు పదహైదు పాయింట్స్తో ఉన్నాయి.
రెండో రౌండ్ చాలా ఆసక్తిగా సాగుతుంది. ఇందులో ప్రశ్నను పక్క టీమ్కు పాస్ చేసే అవకాశం ఉంటుంది. ఎవరి ప్రశ్నకి వారు సరైన సమాధానం చెబితే పది పాయింట్లు, పాస్లో వచ్చిన పక్కవాళ్ల ప్రశ్నను ఆన్సర్ చేస్తే ఐదు పాయింట్లు ఉంటాయి.
మరో గంట గడిచింది.
ఈ రెండు గంటలు అక్కడ ఎన్నో రసవత్తరమైన ఘటనల పరామర్శలు చోటుచేసుకున్నాయి. ఆశ్చర్యమనిపించే సంగతులు, అద్భుతమనిపించే విషయాలు, నమ్మలేని నిజాలు, కష్టసాధ్యమైన ప్రక్రియల్లో విజేతలై నిలిచిన వాళ్ళ సాహసాలు అన్నిటినీ పరామర్శించుకున్నారు. ఫ్రెంచ్ విప్లవంతో ప్రపంచాన్ని ఆకర్షించిన నెపోలియన్, పిల్లులకు భయపడే వ్యాధితో బాధపడేవాడని తెలిసి నవ్వుకున్నారు. మన దేశంతోబాటు ఆగస్ట్ 15వ తేదీ స్వాతంత్ర్య సంబరాలు జరుపుకునే మరో దేశం పాకిస్తాన్ అనుకుని, అది కాదు దక్షిణ కొరియా అని తెలిసి నాలిక్కర్చుకున్నారు. జపాన్ వాళ్ళు అరిష్టంగా భావించే 13 సంఖ్యను ఇటలీ వాళ్లు అదృష్టంగా భావిస్తారని, ఈ భూమ్మీద బుల్ఫ్రాగ్ అసలు నిద్రపోని జంతువని తెలుసుకుని ఔరా అని ముక్కున వేలేసుకున్నారు. బహ్రైన్ దేశపు జాతీయగీతంలో కేవలం సంగీతమే తప్ప పదాలు లేవని, పియానోలో 88 కీస్ ఉంటాయని… ఇలా అనేకానేక సంగతులు.
మరో అర్ధగంట గడిచింది.
చివరి అంకమైన బజర్ రౌండ్ మాత్రమే మిగిలివుంది.
మూర్తి స్కోర్ బోర్డ్ చూశాడు. ఇది విజేతని నిర్ణయించే రౌండ్. A, E జట్లు నలభై మార్కులతో, F జట్టు నలభై ఐదు మార్కులతో, B, C జట్లు అరవై ఐదు మార్కులతో ఉండగా, D జట్టు అందరికంటే అత్యధికంగా ఎనభై ఐదు మార్కులతో మొదటిస్థానంలో వుంది.
అందరినీ పరికించి చూస్తూ
“ఫ్రెండ్స్, ఈ రౌండ్లో కేవలం ఐదు ప్రశ్నలు మాత్రమే ఉంటాయి. ప్రతి ప్రశ్నకు సరైన సమాధానానికి మీకు 10 మార్కులు వస్తాయి. అదే మీ సమాధానం తప్పయితే మీరు 5 మార్కులు కోల్పోతారు. ప్రశ్న పాస్ చేయడం జరగదు. మీ సమాధానం చెప్పడానికి మీకు కేవలం పది సెకన్ల సమయం మాత్రమే ఉంటుంది. కాబట్టి మీకు కాన్ఫిడెంట్గా కరెక్టు సమాధానం తెలిస్తేనే బజర్ నొకకండి, లేకపోతే అనవసరంగా మార్కులు పోగొట్టుకుంటారు. ఆల్ ద బెస్ట్”.
మొదటి ప్రశ్న వెలువడిన వెంటనే F గ్రూప్ బజర్ నొక్కి సరైన సమాధానంతో 10 మార్కులు గెలుచుకుంది.
రెండవ ప్రశ్నకు B టీమ్ వాళ్లకు పది మార్కులు వచ్చాయి.
మూడో ప్రశ్నకు ఎవరూ బజర్ నొక్కలేదు. క్విజ్ మాస్టరే దానికి సమాధానం చెప్పవలసి వచ్చింది.
అభ్యర్థులలో ఒత్తిడి, ఆందోళన వాళ్ల ముఖాలలో ప్రస్ఫుటమౌతోంది.
మూర్తి అడిగిన నాలుగో ప్రశ్నకి C టీమ్ బజర్ నొక్కడమూ, 10 మార్కులు వాళ్ల ఖాతాలో వేసుకోవడమూ సెకన్లలో జరిగిపోయింది.
ఇప్పుడు స్కోర్ బోర్డ్లో D గ్రూప్ ఎనభై ఐదు మార్కులతో, B, C లు డెబ్భై ఐదు మార్కులతో ఉన్నాయి. F పది పెంచుకుని యాభై ఐదుకు చేరుకోగా, A, E లు నలభై మార్కులతో పాత స్కోర్నే కొనసాగిస్తున్నాయి.
క్విజ్ పోటీ పరాకాష్టకు చేరుకుంది. చిట్టచివరి ప్రశ్న.
ఆడిటోరియమంతా ఉద్విగ్నమయమైపోయింది. అందరూ ఊపిరి పీల్చుకోవడం కూడా వాయిదా వేసుకుని మూర్తి నోటినుండి బయటకొచ్చే ప్రశ్న కోసం రెప్పలార్చకుండా, చెవులు రిక్కించి కాసుకొని కూర్చున్నారు. కొందరి చేతులు అప్రయత్నంగానే కుర్చీ హాండిల్స్ని బలంగా నొక్కిపెడుతున్నాయి. అభ్యర్థులంతా తమ తమ టీమ్ మెంబర్లతో చిరుసవ్వడితో మాట్లాడుతూ గుసగుసలాడుకుంటున్నారు.
సర్వత్రా ఉత్కంఠ నెలకొన్న ఆ సమయంలో
మూర్తి, చివరి ప్రశ్న ఉన్న కార్డ్ తీసుకుని కళ్లతో ఒకసారి ప్రశ్నను చూశాడు. అభ్యర్థుల వైపు తిరిగి ప్రశ్న చదవడానికి నోరు తెరచి “తాము…” అని అన్నాడో లేదో –
“జర్ జర్…జర్ ర్ ర్ ర్ ర్ ర్…” మని బజర్ సౌండ్ వినిపించింది.
మూర్తి చదవడం ఆపాడు. వాళ్ల క్రమశిక్షణారాహిత్యానికి లిప్తపాటులో వెయ్యి వోల్టుల కోపం వచ్చింది.
ఎందుకింత తొందరపడతారు? ఇంకా ప్రశ్న సగమైనా పూర్తికాకముందే పూర్తి ప్రశ్న ఏమై ఉంటుందో ఎలా ఊహిస్తారు? ఏం సమాధానం చెబుతారు? అనవసరంగా మార్కులు పోగొట్టుకోవడం తప్ప – అనుకొంటూ, ఇంతకీ ఎవరు బజర్ నొక్కారో చూశాడు. అది – D గ్రూప్.
ఆశ్చర్యపోయాడు. వేరే ఎవరో అయితే, గెలవాలనే వత్తిడిలో నొక్కారనుకోవచ్చు. వీళ్ళెందుకు చేశారీ పని?
వాళ్ల వైపు చూసేంతలో వెంటనే – అందులో ఒకడు ప్రశ్నకు సమాధానం చెబుతున్నట్టుగా – “అమెరికా” అన్నాడు.
అలా అన్నాడో లేదో, రెండో వాడు బొటనవేలు పైకెత్తి చూపుతూ ఒక్క ఊపులో మొదటివాడిని కౌగలించుకున్నాడు. ఇద్దరూ రెండు చేతులతో కిందకీ, పైకీ చప్పట్లు కొట్టుకుంటూ విజయోత్సాహాన్ని పంచుకుంటున్నారు.
అన్నీ సెకన్లలో జరిగిపోయాయి. జరిగినదేంటో మూర్తికర్థమైంది. జనానికంతా అర్థమయ్యేందుకుగాను స్కోర్ బోర్డ్ మార్చారు – టీమ్ D, చివరి ప్రశ్నకు తప్పు సమాధానం చెప్పి, ఐదు మార్కులు కోల్పోయి ఎనభై మార్కులతో తన ఆధిక్యాన్ని నిలుపుకుని విజేతగా నిలిచింది. B, C టీమ్లు డెబ్భై ఐదు మార్కులతో రెండవ స్థానంలోనే ఉన్నాయి. ప్రేక్షకులలో ఒక్కసారి కలకలం, వెంటనే D టీమ్ని అభినందిస్తున్నట్లుగా కరతాళధ్వనులు…
మూర్తి దీన్ని జీర్ణించుకోలేకపోతున్నాడు.
B, C లలో ఎవరైనా ఎక్కడ కరెక్ట్ సమాధానం చెప్పి తమతో సమానమౌతారో, ఆ తరువాత జరిగే టై బ్రేక్లో ఒకవేళ తాము ఓడిపోతామేమోనని… కనీసం ప్రశ్న ఏంటో వినకుండా, సమాధానం ఏమిటో తెలుసుకోకుండా, ఎదుటి వాళ్లకి కనీసం ప్రశ్న వినే అవకాశం కూడా ఇవ్వకుండా, ఎదుటివాళ్ల విజయావకాశాల మీద దెబ్బ కొట్టిన D టీమ్ మీద చాలా కోపం వచ్చింది.
మూర్తి ఏదైనా మాట్లాడదామని నోరు తెరిచేలోపే, యాంకర్ మైకు నిండా గట్టిగా అరుస్తూ –
“సో, లేడీస్ అండ్ జెంటిల్మన్, ఈ రోజు విజేతలు – మన D టీమ్. చివరి నిముషంలో వాళ్లు ప్రదర్శించిన తెలివితేటలు, సమయస్ఫూర్తీ మరువలేనివి. అమోఘం, అద్భుతం” అన్నాడు.
ఇంతలో ఎవడో మొబైల్ నుండి టపాకాయల చప్పుడు ప్లే చేయడం మొదలుపెట్టాడు. కిందనుండి D టీమ్ వాళ్ళ శ్రేయోభిలాషులు బొటనవేలు పైకెత్తి విజయసంకేతాలను వ్యక్తం చేస్తున్నారు. ఫేస్బుక్లో పెట్టడం కోసం కాబోలు ఒకడు ఫోన్లోనే స్కోర్ బోర్డ్ను, వాళ్ళ మిత్రులను ఫోటో తీస్తున్నాడు. చివరి ప్రశ్న ఏమిటో తెలుసుకుందామన్న ఆసక్తి ఎవరికీ ఉన్నట్టు కనబడడం లేదు.
మూర్తి అక్కడ ఉండలేకపోయాడు. మెల్లగా మెట్లు దిగి కిందకొచ్చి కుర్చీలో కూర్చున్నాడు.
ఇంతలో యాంకర్
“మిత్రులారా, మీరంతా ఒక ఉద్విగ్నభరితమయిన, ఉత్సాహభరితమైన, మరిచిపోలేని అపూర్వమైన మ్యాచ్ చూశారు. ఇక కొన్ని నిముషాల్లో బహుమతి ప్రదానం జరుగుతుంది. ఇప్పుడు కొన్ని సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలు – ముందుగా…”
మూర్తికి అక్కడ కూర్చోవాలనిపించలేదు. ఒక్కడే నడచుకుంటూ ఆడిటోరియం దాటి పక్కనే ఆఫీస్ రూమ్కి వచ్చాడు.
అప్పటినుండీ సైన్స్ సార్ కోసం ఎదురుచూస్తూ ఆఫీస్ రూమ్లో కూర్చుని వున్నాడు. అతనింకా బజర్ రౌండ్కి సంబంధించిన ఆలోచనలో వుండగానే – ఆడిటోరియమ్లోనుండి యాంకర్ గొంతు వినబడింది.
“ఫ్రెండ్స్, ఇప్పుడు సభ ప్రారంభం కాబోతోంది” అంటూ పెద్ద పెద్ద వాళ్లందరినీ విశేషణాలతో సహా పేరుపేరునా, వేదికమీదకు ఆహ్వానించాడు. ఆఫీస్ రూమ్లోకి ఆడిటోరియమ్లోని మాటలు స్పష్టంగా ప్రవహిస్తున్నాయి.
కళాశాల ఛైర్మన్ మాట్లాడుతూ క్విజ్తో తనకున్న అనుబంధాన్ని నెమరువేసుకుని, ఈరోజు జరిగిన పోటీలో D టీమ్ కనబరచిన పరిణితి, గెలవాలన్న ఆకాంక్ష, గెలుపుమీద వారికున్న పట్టుదల బహుధా ప్రశంసనీయమని చెప్పాడు.
మూర్తి మనసుని ఈ మాటలు మరింత గాయపరుస్తున్నాయి. ఆ పిల్లలు గెలుపు మీద కోరికతో ఆ పని చేశారా? ఓటమిని తట్టుకోలేని భయంతో చేశారా? అవతల వాడు గెలుస్తాడేమోననే అభద్రత, తమ స్థానాన్ని కోల్పోతామేమో అనే భయంతో ఎదుటివారి విజయావకాశాలను తుంచేయడం ఎంతవరకూ విజ్ఞతో, అలంటి ఆలోచనలు ఎంత ప్రమాదకరమో చెప్పాల్సింది పోయి, ఆ పిల్లలని వీళ్లు గొప్ప హీరోలని చేసేస్తున్నారు.
వక్త మారాడు. ఎల్. పి. ఎస్ ఎం డి కాబోలు మాట్లాడుతున్నాడు –
“మొత్తం ఎపిసోడ్లో నాకు నచ్చిన అంశం – చివర్లో ఈ పిల్లలు తీసుకున్న వ్యూహాత్మక నిర్ణయం. అంత తక్కువ సమయంలో, అన్ని వత్తిడుల మధ్య – ఏవో వందల కోట్ల వ్యాపార లావాదేవీలలో మేం అనుసరించే వ్యూహాన్ని వీళ్ళు ఇంత తక్కువ వయస్సులో అమలుచేయడం చాలా గొప్ప విషయం. ఈ సంఘటన వీళ్ల భవిష్యత్తు గురించి మంచి ఆశలు కల్పిస్తోంది. మేం వ్యాపారంలో కిల్లింగ్ ఇన్స్టింక్ట్ అంటుంటాం. అది ఈ చిన్నారుల్లో పుష్కలంగా వుంది…”
మూర్తికి చికాకుగా వుంది. భారంగా వుంది. తల పగిలిపోయేలా వుంది. కొంచెంసేపు బయట గాలిలో ఉంటే ఈ బరువు తగ్గుతుందని బయటకు నడిచాడు.
ఎల్. పి. ఎస్ ఎం డి మాటలకు ప్రజలు చప్పట్లు కొడుతున్నారు. అదేంటి, ఇంతమందిలో ఒక్కరంటే ఒక్కరైనా ‘ఈ పిల్లలు గెలిచిన మాట వాస్తవమే కానీ, గెలిచిన తీరు మాత్రం అభ్యంతరకరం’ అని చెప్పరేమిటి? పిల్లలు తెలిసో తెలియకో చేశారు. దాన్ని ఇంతమంది సమర్ధించడం, పైపెచ్చు పొగడడం మూర్తికి బొత్తిగా నచ్చలేదు. కోట్ల లావాదేవీలలో ఆ పెద్దమనిషి మనసు చెదలు పట్టి ఉండవచ్చు. కానీ అమాయకమైన పసిమనసుల్లో ఆ విష బీజాలను ఏరి పారేయక, నీళ్ళు పోసి పెంచడమేమిటి? విజయం కంటే విలువలు గొప్పవని, సాధించిన విషయంతోబాటు సాధన మార్గం కూడా ముఖ్యమైనదని ఆ పిల్లవాళ్లకు ఎవరూ చెప్పడంలేదెందుకు? ఉన్నత స్థానానికి ఎగబాకే క్రమంలో ఉదాత్తతని విస్మరించడం తప్పని వాళ్లు ఎప్పుడు తెలుసుకుంటారు?
“ఇప్పుడు ఎమ్మెల్యేగారు విజేతలకు బహుమతి ప్రదానం చేస్తారు, ఆ తరువాత క్విజ్మాస్టర్ని శాలువాతో సత్కరిస్తారు” స్పీకర్లోనుండి యాంకర్ మాటలు.
ఎమ్మెల్యేని తలచుకోగానే అప్రయత్నంగా పిరదౌసిలోని “నీచే పూజితుండైనచో అల్లాకున్ సుఖమే…?” వాక్యం మెదిలింది మూర్తికి.
గెలుపుకోసం ఈ పిల్లలు చేసిన పనిని ఈయన పెద్ద మొత్తంలో చేశాడు. ఇరవై ముప్ఫై యేళ్లనుండీ పార్టీని నమ్ముకున్న వాళ్ళకు కాకుండా వ్యాపారాలు నడిపే తనకి టిక్కెట్ ఇప్పించుకున్నాడు. అప్పోజిషన్ క్యాండేట్కి నమ్మకమైన ఇద్దరు అనుచరులను ప్రలోభపెట్టి తన వైపు తిప్పుకున్నాడు. ఓటుకు వెయ్యి రూపాయలు పంచి ఎదుటి క్యాండేట్ని బలహీనుణ్ణి చేశాడు. అవును. ఇలాంటి వాళ్లకు ఈ రోజు ఆ పిల్లలు చేసింది గొప్ప వ్యూహమనిపిస్తుంది. ఈ రోజు ఆ పిల్లలు క్విజ్లో గెలిచి ఉండవచ్చు. కానీ వాళ్ల ప్రవర్తన వల్ల క్విజ్ ఓడిపోయింది.
ఈ ఆలోచన రాగానే మూర్తి ఆడిటోరియం దాటి, ఆఫీస్ బిల్డింగ్ దాటి పార్కింగ్ వేపు అడుగులేస్తున్నాడు.
ఇందాకటినుండి ఒక ప్రశ్న మనసును తొలుస్తోంది. ఇంతకీ D టీం వాళ్ళు చేసిన పనికి మూలకారణమేమిటి? విజయం పట్ల మనకున్న విపరీత వ్యామోహమా? విలువల పట్ల మనకున్న సర్దుబాటు ధోరణా? వేగం మీది కోరికతో వాళ్ల వివేకాన్ని హరించిన తన బజర్ రౌండా? ‘ఎదుటివాడు ఏమైనా ఫరవాలేదు, మనం బాగుంటే చా’లనే స్వార్ధమా? కొన్ని వేల ప్రశ్నలకు అవలీలగా సమాధానాలు చెప్పగలిగిన మూర్తికి, ఈ ప్రశ్నలకు సమాధానం దొరకడం లేదు.
బండి స్టార్ట్ చేయాలని చూస్తుంటే ఇందాకటినుండి తన చేతిలో ఉన్న పేపర్ అడ్డొచ్చింది. తిప్పి చూశాడు.
అది ఆ క్విజ్లో అడగకుండా ఆపివేయబడ్డ చిట్టచివరి ప్రశ్న –
“తాము ఓడిపోతామని, తద్వారా సెమీస్లో అర్హత కోల్పోతామని తెలిసినా, క్రీజు బయట నిలబడిన ప్రత్యర్థి బ్యాట్స్మెన్ను ఔట్ చేయకుండా తన క్రీడాస్ఫూర్తిని చాటుకున్న వెస్టిండీస్ క్రీడాకారుడెవరు?”
19 అక్టోబర్ 2014 – సాక్షి ‘ఫన్డే’ సంచికలో ప్రచురితం.
Add comment