కవిత్వం

సీతాకోకలు రాల్చిన రంగులనేరుకుంటూ..

భాషే ఎరుగని పుస్తకానికి నేనో, వాగులా పరుచుకున్న ముందుమాటను ఏ వీధిలోనో అడుగుతప్పి జడలుకట్టిన పిచ్చిచూపుల్ని ఊడల్లా దిగేసుకున్న మెలకువకు నేనో, నొసలు చిట్లించుకోని వ్యాఖ్యానాన్ని   పగిలిన అద్దాల గడపల్లో పరావర్తించే...

కాస్త నెలవంక

ఆకాశం వైపు చూపించి అమ్మ చెప్పింది రేపు పండుగని ఆకాశం వైపుగా చూసి యెలా చెబుతున్నావ్ అని అమ్మనడిగా అమాయకంగా అప్పుడు నవ్వుతూ చెప్పింది తను నెలవంక కనబడినప్పుడే మనకు పండుగ అని అవునా! అంటూ అత్యంత ఆశ్చర్యంతో నేను యెన్ని...

యుద్ధం ఒక ట్విట్టర్ థ్రెడ్

హేయ్ ఇప్పుడే ఒక శాంపిల్ మ్యాచ్ దొరికింది
ఒక పాత ఫీనిక్స్ ఎమోజీ.
డిజిటల్ పునర్జన్మలో దాని రెక్కలు మళ్లీ విచ్చుకుంటున్నాయి.

మళ్ళీ కలుస్తామో లేదో!

ఇంత సంక్షుభిత సమయంలో చుట్టూ యుద్ధ మేఘాలు కమ్ముకున్న వేళ అనుకోకుండా మనం ఒకరికొకరం ఎదురుపడి కలుసుకున్న ఈ క్షణం ఎంత అపురూపమైందో కదా ఈ విశాలమైన అరణ్య ప్రపంచంలో నేనెక్కడున్నానో నువ్వెక్కడున్నావో తెలియనితనంలో సెంట్రీగా నేను...

నిజమే, నేను చెడ్డవాణ్ణి

నిరంతరం నడక సాగిస్తున్న చెడ్డవాణ్ణి   దారి ఎంత పొడవో ఎంత వెడల్పో తెలియదు ఎక్కడ ఆగాలో తెలియదు ఎక్కడి దాకా నడవాలో తెలియదు   ఒక టెంటు నుండి మరొక టెంటుకు ఒక ఇసుక ప్రాంతం నుండి మరొక ఇసుక ప్రాంతానికి ఒక నది నుండి...

మాకూ ఓ అవకాశం ఇవ్వరూ…!

మాకూ మీకున్నట్టి కొలతలే ఉంటవి కాకపోతే ఆ అవయవాల్లో మీకున్నట్టు నిగనిగలు ఉండవు అంతా వట్టిపోయిన వక్కిపోయిన పండ్లూ,కూరగాయల మాదిరిగా ఉంటవి మా దేహాలు అంగాలను కొలిచి అందాన్ని తూచి అవార్డులిస్తూ ఆర్బాటాన్ని ప్రదర్శించే నేతలారా...

మా అమ్మకి తెలీదు

మా అమ్మకి టైం తెలీదు, అందుకేనేమో చెప్పిన టైం కంటే ముందే నిద్రలేపుతుంది. మా అమ్మకి పెద్ద పెద్ద డిగ్రీలు లేవు, కానీ గుణంలో డాక్టరేట్‌ కంటే పెద్ద డిగ్రీనే ఉంది.   మా అమ్మకి ఏ పాటలు ఎవరు పాడారో తెలీదు, కానీ నా...

దుఃఖ మూలం

1 చాలా రాత్రులు ప్రార్థించావు నిదురించే ముందు దైవాన్ని ఇది కడపటి నిద్ర కావాలని మరుసటి ఉదయాలు మెలకువ వస్తూనే తెలుస్తుంది దైవానికి నీ ప్రార్థన చేరలేదని జీవితంలో ఏదో బాధించి కాదు జీవితమే బాధనిపించి 2 ఇలాగే గడిచాయి వేల...

ఆమె… అమ్మ…

విలపిస్తూంటాను… విలవిల్లాడుతూంటాను… మాంసం ముద్దలుగా తెగిపడుతూంటుంది శరీరం కాళ్ల దగ్గర శకలాలు శకలాలుగా ఖండిత వాంఛ పైకి ఏ గాయమూ కనిపించదు. లోలోపల ఏ మందూ దొరకదు సంపూర్ణంగా మరణించలేం..!? పరిపూర్ణంగా జీవించనూ లేం...

 గ్రామ్ ఫోన్ రికార్డర్: ఒక నోస్టాల్జియా

మార్వాడి కొట్లో గల్లాపెట్టంత దర్జాగా సగానికి కోసిన భోషాణం పెట్టంత హుందాగా డ్రాయింగ్రూంలో ఓ పక్కన కొట్టొచ్చినట్టు కనపడేది గ్రామఫోన్ రికార్డర్! చెక్కపెట్టె  ముందంతా మూసిన అరలు వాటిపై కోటు బొత్తాల్లా బుడిపెలు ఏనుగు తొండం...

కాల యవనికపై నిలిచి…

అధర్మ యుద్ధంలో ఇప్పుడిక మరణ సదృశ్య దారులు తప్ప మిగలని ఆ కారడువులలో శత్రువు కాల్చి చంపేసి, మూట కట్టిన వెదురు బొంగులకు వేలాడదీసిన ఎందరెందరి నెత్తుటి చిరునవ్వుల స్వప్నాలో నా హృదయంలో గుచ్చుకుంటాయి నిత్యం ఒక దుఃఖ సుడిగుండం...

సదా ఆగ్రహమే!

1 నాదెప్పుడూ సదాగ్రహమే అంటాడతడు. ఔనౌను నీది సదా ఆగ్రహమే అంటుంది ఆమె! 2  మౌనమేలనోయి! అతని నిశ్శబ్ద వైఖరిని మౌనముద్రేమో అనుకుని పొరబడేరు! అది మౌనముద్రా కాదు యోగ నిద్రా కాదు తన మాట నెగ్గదని తెలిసినప్పుడు అతడు తాత్కాలికంగా...

భుజాన్ని తట్టి నడిపించే చేతుల కోసం

1 దిక్కులన్నీ ద్వారాలు మూసేస్తే ఏ దిక్కులేనిదవుతున్నది రంగులు కోల్పోయిన సీతాకోకయి ముక్కు, చెవులు కోయబడ్డ కుందేలుపిల్లయి అల్లల్లాడిపోతుంది నా తల్లిభాష- నీరుపోయని అమానుషత్వాన్ని నిలబడి చూస్తుంది తెగుతున్న పతంగి దారాన్ని...

వసంతకాలపు అతిథి

ఇదిగో నేనెప్పుడైనా గుర్తొస్తానా,   కనీసం రుతువులు మారినప్పుడో ఎండాకాలం బాగా ఉక్కపోసినపుడో చలికి వేళ్ళన్ని బిగుసుకు పోయినపుడో వర్షంలో బాగా తడిసినపుడో బోజనం చేస్తూ పొలమారినప్పుడో ఎపుడైనా నీకు జ్ఞాపకమొస్తానా,  ...

Anguish

  ఆ రాత్రి ఇప్పటికీ గడువలేదంటే నువ్వు నమ్ముతావా ఎప్పుడైతే నన్ను చీల్చుకుంటూ నువ్వు వెళ్లిపోయావో అప్పుడు ‘ ఆ ఒక్క క్షణం ‘ లోపట నన్ను కుక్కి కుక్కి నొక్కిపెట్టావ్ *** విస్తారమైన మన మాటల్లో మనమెపుడూ లేము రంగులు...

ఇష్క్,ప్యార్,మొహబ్బత్

1 నెలవంక సముద్రమూ పక్షులూ నేనూ వొంటరులమే- నువ్వు తోడు లేనంతవరకు 2 ఎడబాటును మోస్తూ మోస్తూ పొద్దుట్నుంచీ గాలి వీస్తోంది బరువుగా నీ గొంతు వినగానే రెక్కలు కదిలాయి చూడు ప్రేమ అని అంటారు కానీ పునర్జననం నిజానికి 3 లోలోపల...

అధివాసము

ఒక హృదయానికి చుట్టూ బద్దలైన అగ్ని పర్వతాలు, మీద కూలిపోయిన అంతరిక్షాలు లోన కార్చిచ్చు పాకే అరణ్యాలు గొంతులో  కిక్కిరిసిన పొలికేకలు ఎంత ప్రేమించి ఉంటే ఇంత శిక్షకు అర్హత? త్రాసులో తూగని ఖనిజానికి నిరూపించలేక పోయిన నిజానికి...

నాన్న సంతకం

నాన్న పెట్టిన పేరొకటి తూనీగరెక్కలతో చుట్టూ ముక్కలు ముక్కలుగా ఎగురుతూంటుంది. నల్లరాతి మీద మెరిసే అక్షరాల్లా బతుకంతా వాటిని ఉన్నత శిఖరంపై వెలిగించాలానే ఆరాటంలో అజ్ఞానతిమిరాన్ని తరిమే పనిలో నాలో నేనున్నప్పుడు. నిస్తేజం...