ఇదిగో నేనెప్పుడైనా గుర్తొస్తానా,   కనీసం రుతువులు మారినప్పుడో ఎండాకాలం బాగా ఉక్కపోసినపుడో చలికి వేళ్ళన్ని బిగుసుకు పోయినపుడో వర్షంలో బాగా తడిసినపుడో బోజనం చేస్తూ పొలమారినప్పుడో ఎపుడైనా నీకు జ్ఞాపకమొస్తానా,  ...

  ఆ రాత్రి ఇప్పటికీ గడువలేదంటే నువ్వు నమ్ముతావా ఎప్పుడైతే నన్ను చీల్చుకుంటూ నువ్వు వెళ్లిపోయావో అప్పుడు ‘ ఆ ఒక్క క్షణం ‘ లోపట నన్ను కుక్కి కుక్కి నొక్కిపెట్టావ్ *** విస్తారమైన మన మాటల్లో మనమెపుడూ లేము రంగులు...

1 నెలవంక సముద్రమూ పక్షులూ నేనూ వొంటరులమే- నువ్వు తోడు లేనంతవరకు 2 ఎడబాటును మోస్తూ మోస్తూ పొద్దుట్నుంచీ గాలి వీస్తోంది బరువుగా నీ గొంతు వినగానే రెక్కలు కదిలాయి చూడు ప్రేమ అని అంటారు కానీ పునర్జననం నిజానికి 3 లోలోపల...

ఉదయాన్నే ఉత్సాహపు పచ్చ జెండాల్లా ఊపడానికి రెండు చేతులున్నా వీధుల్లో గులకరాళ్ళను తంతూ గంతులేసే కుర్ర కాలువలయ్యే రెండు కాళ్ళున్నా లేనివేవో తలుకుంటూ నిత్యం జీవితాన్ని నిందిస్తూనే ఉంటావా? ‘సున్నా’ లా ఉన్నచోటే...

దాచడం కష్టం… చలిమంట చిటపటలు సద్దుమణిగాక కూడా పొగలాగే చీకట్లో పాకుతుంటాయి, ఆపేక్షలు. నివురు దుప్పట్లో వాటిగుట్టు మినుకుమినుకు మంటూ అదను కోసం చూస్తూ. ఏదో రాలే చుక్కని చూపుల్తో పట్టుకుంటే మనసు కరువు తీరుతుందని ఎవడు...

సుఖంతో దుఃఖంలో స్పష్టంగా చదవటం వినటం అనుభవించటం ఎవరికీ రాదు బతకాలి శుద్ధ ఏకాంతంలో విరిగిపోతూ మరొక తెలియని మరక భగవంతుడు శుభ్రమైన వాంఛలూ శుభ్రమైన గోచీలూ శుభ్రమైన పుష్పాలూ రోజూ ఉండాలిగా మాయా మతం బజారులో ఏ మతం కొనుక్కోవాలో...

యదేచ్ఛగా దేశంలో సంచరిస్తున్న తోడేళ్ళ దాడిలో చిరిగిన మా నగ్నదేహాలని చూసి ‘తప్పంతా మీదే’నని సభ్యసమాజం తీర్పిచ్చినట్టు ముమ్మాటికీ తప్పు మాదే !   ఒళ్ళు బలిసి ఒళ్ళు కనపడే అరకొర బట్టలేసుకున్నాం. పాపం! అమాయక...

అలా అని నా మనసులోని బాధను నీ సంతోష సమయాల్లోకి వంపేయలేను ఏళ్ళకేళ్ళనుంచి పూడిక తీయని కళ్ళతోనే జీవిస్తున్నా తడిలేనితనం ఎన్నో అవమానాలని ముఖానికి అద్దుతూ మనిషి అర్థాన్నే మార్చేస్తుంది కదా చూపు దరిదొరకనంత లోతులో ఉంటుంది ఎన్ని...

                 1 నిదానంగా సాగుతూ వడివడిగా పరుగిడుతూ వేల ఏళ్ళ పాటు ఆలోచించీ ఎటు పొర్లిపారాలో తేల్చుకోలేక.. రెండు తీరాల సందిట            తీరైన దారేదో పోల్చుకోలేక.. నీటిబాటగా ఒదిగిపోయింది నది!                  2 ఇటు...

చిగురించే కాలం, ఆకురాలే కాలం, ఎంత సహజమో-అంతే అసహజంగా ఇప్పుడు అన్ని వంకలా ధ్వంస ఋతువే. వనాల కొప్పులో వానవిల్లు వాడిపోయి ఒకే బూడిదరంగు దిగులు కమ్ముకొంటున్నది కొండకోనల్లో వాగువంకల్లో తడి తాకిడి కోసం గులకరాళ్ళలో గుబులు...

1 ఎందుకో అంత భయం  నాకు ఎందుకో అంత ఉత్కంఠ నీకు ఎందుకో అంత  ఆసక్తి మీకు అట్లా నడుస్తున్నప్పుడు మన పక్కన మన ఎదురుగా, మన  వెనుక ఉన్న ఆ పొడువాటి గోడల వెనుక ఏముందో ? ఆ గోడలకు అటు పక్క నీవు ఇటు పక్కన నేనూ, రెండు లోకాలుగా...

1. విశ్రాంతి అవసరం అయినప్పుడు అంతా చీకటిని ఇష్టపడతాను అప్పుడే, ఈ లోకాన్ని మరచి గాఢనిద్రలో నాతో నేను గడుపుతాను. అందుకే పగలు కన్నా రాత్రిని ఎక్కువ ప్రేమిస్తాను. 2. ఊహకందని గందరగోళం వెంపర్లాట దారి తెలియని రాత్రులు పాదాల...

నేనింకా తొంభై నాలుగులోనే ఉన్నా ఇక్కడ్నుంచి శతకం చేరుకోవడం మరీ మెల్లగా ఉంటుందని మా తెలివైన పిల్లలకు ఏమాత్రం అర్థం కాదు! నా పుట్టినరోజు సంబరాల్లో పాల్గొనాలని ఎన్నారై మునిమనవలూ మనవరాండ్లూ ఐదారు నెలలకు ముందే ప్లాన్...

వెతుక్కొంటూ పోతుంటాం జీవితాన్ని ఖాళీ చేసి వెళ్లిన వాటికోసం   పొలిమేర దాటి పొలాలు దాటి గాలివాటుగా కొట్టుకుపోతుంటాం ప్రహరీలు దాటి పట్టణాలు దాటి నీటికయ్యలా ప్రవహిస్తూ పోతుంటాం   దారి పొడుగూతా బ్రహ్మాస్మి...

1 ఇవాళ నీకు నువ్వే గుర్తుకు వస్తుంటావు ఉదయం పూలూ, చినుకులూ రాలినట్టు ఒకనాడు ఇక్కడికి రాలావు వాటికి కరిగి, మాయమైపోవటం తెలుసు మరి నీ సంగతి అంటారెవరో 2 తొలిసారి చుట్టూ చూసి వుంటావు కొంత ఆశ్చర్యంగా, కొంత భయంగా వాటి నుండి...