లక్ష్మి కందిమళ్ళనల్లని నీడలలో
విరిగిన నవ్వొకటి
అమావాస్య చింతతో
రంగులన్నీ అదృశ్యమయ్యాయి
తోక తొక్కిన త్రాచులా
బుసలు కొడుతున్న కాలం ఇప్పుడు
కొండచిలువలా చుట్టేసిన
కలతలు కలవరపెడుతూ
ఇక అలా
కదలని దేహంతో నువ్వు.
**
2.
అలసిన అల
*
సృహలో లేని కలలు
తీరం చేరేది ఎప్పుడూ?
అలని బుజ్జగించలేని
తీరం.
*
అలసిన అల
తిరిగి చేరింది,
నీలోకి
కల,
అదృశ్యం అయ్యింది, మళ్ళీ.
*
పెద్దన్న
కృష్ణుడు
శ్రీనివాస్ గౌడ్
కృపాకర్ పోతుల
తిలక్ బొమ్మరాజు
కవనమాలి
స్వాతి కుమారి
Add comment