ఒంటరి పడవ

నాకు కవిత్వం మీద ప్రేమ కలిగించింది తిలక్. శ్రీశ్రీ కంటే ముందే అమృతం కురిసిన రాత్రి నా అల్మారాలోకి వచ్చింది. తర్వాత శ్రీశ్రీ. నా జీవితంలో 1993 మేలిమలుపు. ఎందుకంటే అప్పుడే నేను మిత్రజ్యోతి సాహితీ సాంస్కృతిక సంస్థలో చేరాను. అందులో సభ్యులందరూ  కవిత్వాభిమానులే! ఎండ్లూరి సుధాకర్ వర్తమానం మాకప్పుడు సూపర్ హిట్. అప్పటికి పాపులర్ అయిన కవులందరినీ చదివే వాళ్ళం. అప్పుడే రాయడం మొదలెట్టాను. 1990 చివరి సంవత్సరాల నుంచి 2002 వరకూ బాగా రాశాను. తర్వాత పలు కారణాల వల్ల బాగా తగ్గించేశాను. దాదాపు పదిహేను సంవత్సరాలేమీ రాయలేక పోయాను. అది నా సంక్షోభకాలం. రాయడమే కాదు చదవడం కూడా మానేశాను. ఈ మధ్యనే మళ్ళీ రాయడం మొదలెట్టాను.

నాకప్పటికప్పుడు కలిగిన భావనలను అక్షరాలు  మారుస్తాను అదే నా కవిత్వం. నిజానికి కవిత్వం నా Asylum. అది నన్ను “నువ్వు మనిషివి” అని గుర్తు చేస్తుంది. నాదైనా ఇతరులదైనా!