చర్య కోసం ఆహ్వానం
————————-
సమీపంలో వున్న ప్రదేశం అగ్నికి ఆహుతి అవుతున్నప్పుడు, సమస్తం తగులబెట్ట బడ్డాయి ఒకే ఒక్క దుకాణం, దాని బోర్డు తప్ప .
అదేమిటంటే “సమస్త భవనములు మరియు కట్టడముల సంబంధిత వస్తువులు ఇక్కడ అమ్మబడును”.
భాగం
——-
అతను అన్నింటికంటే పెద్ద భోషాణంను తన గురించి ఎంచుకున్నాడు కానీ ఎంత గట్టిగా ప్రయత్నంచినా అతడు
దాన్ని కదల్చలేకపోయాడు.
ఇంకొక వ్యక్తి తనకు ఉపయోగపడే వస్తువు ఏదీ చేజిక్కకపోవడంతో అతను దగ్గరకు వచ్చి ఆ వ్యక్తితో “నీకు
ఏమైనా సహాయం కావాలా? అని అడిగాడు.
అతడు సరే అనగానే ఆ వ్యక్తి అంత బరువైన భోషాణాన్ని
ఊపిరి బిగబట్టి ఒక్క ఊపులో తన వీపుపై ఎక్కించుకున్నాడు.
కానీ ఎత్తిన బరువు ఆ వ్యక్తిని ఎంత క్రుంగదీసిందంటే తన నడుము విరిగుతుందేమో లేక కాళ్ళు చచ్చుపడిపోతాయేమో అన్న భయం పీడిస్తున్నా ఏదో ఒక బహుమతి దొరుకుతుందేమో అన్న ఆశ అతనిని వీధి వరకూ నడిపించింది.
ఆ భోషాణం ముందుగా ఎంచుకున్న వ్యక్తి శారీరకంగా పెద్ద ఆరోగ్యవంతుడు కాకపోయినా, దానిపైన తన యాజమాన్యాన్ని తెలిసేలా చేయాలని వీధిలో ఒక సురక్షితమైన ప్రదేశానికి చేరేవరకూ దానిపై ఓ చెయ్యి వేసే వుంచాడు.
అసలు కష్టమంతా తనే పడుతూ ఆ సురక్షిత ప్రదేశం వరకూ భోషాణాన్ని మోసిన వ్యక్తి మెల్లగా దానిని కిందకు దించి “నాకు దీనిలో ఎంత భాగం యిస్తారో తెలుసుకోవాలని వుంది” అని అన్నాడు.
“నాలుగో భాగం” అని జవాబు వచ్చింది.
“అది సరిపోదు”
“లేదు ? నేనే ముందుగా దీన్ని కనుక్కొంది గుర్తుంచుకో!”
“నిజమే ! కానీ దాన్ని నా నడుంపై యింత వరకూ మోసుకుని వచ్చింది నేనే “
“సరే సగం సగం ఏమంటావ్?”
“ఇదే సరైన ఒప్పందం.లోపల ఏముందో చూద్దామా?”
భోషాణం తెరవగానే అందులోంచో ఓ వ్యక్తి కత్తితో బయటకు వచ్చి ఆ కత్తితోనే ఆ యిద్దరు భాగస్తులనూ నాలుగుగా మార్చేశాడు.
ఆచార భేదం
———————
“నేను నా కత్తిని అతని శ్వాస నాళికకు అడ్డంగా పెట్టి చాలా మెల్లగా నరికేశాను.”
“అలా ఎందుకు చేశావ్?”
“ఎందుకు అంటే దాని అర్థం?”
“అతడిని ఎందుకు చంపావు, *కోషెర్?”
“ఎందుకంటే అలా చెయ్యటం నాకిష్టం కనుక”
“ఒరేయ్ వెధవా, నువ్వు వాడి మెడ ఒక్క వేటుతో వేరు చేయాల్సింది. ఇదిగో యిలా”
ఆ విధంగా హంతకుడు కోషెర్ సరైన ఆచార పద్దతిలో చంపబడ్డాడు.
(*కోషెర్ అంటే ఓ శుద్ధ పద్దతిలో వంట తయారు చెయ్యడం)
*
సాదత్ మాంటో కథల ద్వారా ఆయన్ని పరిచయం చేసిన రఘు గారికి వందనాలు. చక్కని అనువాద శైలితో ఆకట్టుకుంటున్నాయి.