అవును.. ఆ నవ్వుతున్న యమున మొహంలో పొంగే సముద్రాన్ని ఎవరైనా చూశారా??

ఇంతకంటే అత్యవసర సమయం వున్నదా "విలోమ కథలు" మళ్లీ ప్రచురణకి రావటానికి?

కాలంతో పాటు గతం కేవలం పాతబడదు. అది దాని భావావేశ శక్తిని పెంచుకోవడమో తగ్గించుకోవడమో చేస్తుంది కూడా. మన జ్ఞాపకాల్లో స్పష్టంగా ఉన్న గతం ఐతే రంగు ముదిరి, క్రమంగా ఓ రూపు లోకి వస్తున్న మన కథకి అనుగుణంగా వంగి సర్దుకుంటుంది...

[సాహితీ సేతువు:  శ్రీ సూరపరాజు రాధాకృష్ణమూర్తి అముద్రితం. వెల : అమూల్యం] సాహిత్య విమర్శలు చదువుతున్నప్పుడల్లా నాకు మయూరుడి సూర్యశతకంలో ఈ శ్లోకం గుర్తుకు వస్తుంది. కొన్ని శతాబ్దాల క్రిందటి సంప్రదాయబద్ధమైన నమ్మకాలు...

సినిమా కధలో పుట్టుకలు, చావులు, ప్రేమలు, విరహాలు, సామాజిక విప్లవాలు, యుద్ధాలు, ఇలాంటి big scale events ని తీసుకోవడానికి కారణం జీవితపు విస్తీర్ణాన్ని సాధ్యమైనంత ఎక్కువగా ఒడిసిపట్టుకోవాలనే. మన జీవితానికి మార్కర్స్ గా...

మంచి పిల్లల సినిమాకి ముఖ్యమైన లక్ష్యణాలు- పిల్లల దృష్టి కోణంలో ప్రపంచాన్ని చూడగలగటం.